ماڵپەری قورئانی پیرۆز

مه‌لا دلشاد باڵه‌کى
 واتا ڕۆژى گه‌ڕانه‌وه‌ بۆلاى خواى گه‌وره‌ که‌ زۆر له‌ زانایان فه‌رمویانه‌ مه‌به‌ست لێى به‌هه‌شته‌ .
{زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيڕ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآَبِ}  (14) آل عمران

واتا:ئاره‌زووی ئافره‌ت و بوونی نه‌وه‌ی نێرینه‌ و خاوه‌نێتی ئاڵتون و زێڕو زیووی زۆرو

زه‌به‌نده‌ و ئه‌سپی چاک و ڕه‌سه‌ن و ،،هۆکارهی هاتووچۆ،، هه‌روه‌ها ماڵات و زه‌وی و زاری کشتوکاڵ بۆ خه‌ڵکی ڕازێنراوه‌ته‌وه‌، ئه‌وانه‌ هه‌مووی نازو نیعمه‌تی ژیانی دنیان، خوایش بۆ چاکان شوێنی گه‌ڕانه‌وه‌ی ڕازاوه‌و خۆشی لای خۆی ئاماده‌ کردووه‌ که‌ به‌هه‌شته‌.