ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نووسینی / هارون نوح طه‌ 

كتێبخانه‌ی محوی

ئافره‌تێکی داماو ده‌ڵێ: به‌ هۆی ته‌له‌فۆنه‌وه‌ گه‌نجێکم ناسی، ته‌له‌فۆنی کرد داوای ماڵی فلآن که‌س ده‌که‌م. منیش ده‌نگم بۆی ناسک کرد، ووتم: ژماره‌که‌ت به‌ هه‌ڵه‌ لێداوه‌. پاشانیش هه‌ندی قسه‌ی شیرینم بۆ ده‌رخست،

تا کوڕه‌که‌ وای لێ هات چه‌ند جارێکی تر ته‌له‌فۆنی بۆ کردم. ئینجا سه‌ری کێشا بۆ ئه‌وه‌ی که‌ منی خۆش بووێتو منیش ئه‌وم خۆش بووێت. به‌لآم وه‌ک ده‌ڵێن خۆشه‌ویستی پاک. چه‌ند جارێ یه‌کترمان بینیو خۆشه‌ویستیمان بۆ یه‌کتر ده‌ربڕیو چه‌ند وێنه‌یه‌کی خۆمان پێشکه‌ش به‌ یه‌کتر کرد، ئه‌م هه‌موو سه‌ینو به‌ینه‌ چوار ساڵی خایاند، دواتر کوڕه‌که‌ ووتی: خۆتم ته‌سلیم بکه‌. ئه‌گه‌ر ئێستا بێتو یان دوای شووکردن چونکه‌ هه‌ر تۆ ماره‌ ده‌که‌م. لێره‌دا هاته‌وه‌ به‌ خۆیدا ئیمانه‌که‌ی جولآ. پاشان به‌ کوڕه‌که‌ی ووت: یه‌که‌م جار ماره‌م بکه‌. کوڕه‌که‌ ووتی: ئه‌گه‌ر چیت پێ ده‌ڵێم جآبه‌جێ نه‌که‌یت ئه‌وه‌ ئابڕووت ده‌به‌م، چونکه‌ به‌ڵگه‌م هه‌یه‌ هه‌موو قسه‌کانت له‌سه‌ر ته‌له‌فۆنه‌که‌م تۆمار کردووه‌. وه‌ نه‌هێنی خۆتو خانه‌واده‌که‌ت له‌ ژێر ده‌ستی منه‌. ئه‌وجا ئافره‌ته‌که‌ که‌وته‌ دۆزه‌خێک که‌ به‌ خۆی دروستی کردبوو......