ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نووسینی /هارون نوح طه‌

كتێبخانه‌ی محوی

نافیع دەڵێ: جارێک لەگەڵ عبداللەی کوڕی ئیمامی عومەر دەرچووم بۆ دەرەوەی مەدینە. ھەندێ ھاوڕێی لەگەڵدابوون، سفرەیەکیان دانا کە ھەندێ خواردنی لەسەر بوو. شوانێک بە لایان تێپەڕی، عبداللە ووتی: کاکی شوان وەرە سەر ئەم سفرەیە. شوانەکە ووتی: من بەڕۆژووم.

عبداللە ووتی: لەم ڕۆژە گەرمە بەڕۆژوویت؟ ووتی: بەڵێ، دەمەوێ ڕۆژانی ڕابردووم کە بە زایەم دان پڕ بکەمەوە. عبداللە سەری سوڕما لەم قسەیە. ووتی: مەڕێکمان پێ نافرۆشیت لە ڕانەکەت، تۆش لەگەڵمان فتار بکەوەو پارەکەش وەربگرە لێمان؟ ووتی: ئەم مێگەلە ھی من نییە تاکو بتوانم بیفرۆشم بەڵکو ھی گەورەمە. عبداللە ووتی: جا چی تێدایە ئەگەر بە گەورەت بڵێی گورگ دانەیەکی خوارد. دەڵێ شوانەکە یەکسەر ڕۆیشت لە لایان، پەنجەی بەرز کردەوە بۆ ئاسمان دەیووت: ڕین اللە، خوا لە کوێیە؟ نافیع دەڵێ: عبداللەی کوڕی عومەر ھەر دەیووت. شوانەکە ووتی خوا لە کوێیە. دەڵێ کە ھاتەوە مەدینە ناردی بە شوێن گەورەی ئەم شوانە. مەڕو ماڵاتەکەیء شوانەکەی لێ کڕی. ئینجا شوانەکەی ئازاد کردو مەڕو ماڵاتەکەشی دا پێی