ماڵپەری قورئانی پیرۆز

کۆمه‌ڵێک له‌ عه‌ره‌ب چوون بۆ زیاره‌تی گۆڕی یه‌کێک له‌ پیاوه‌ سه‌خی یه‌کانیان له‌لای گۆڕه‌که‌ی بارگه‌یان داناو له‌ ڕێگای دوور هاتبوون شه‌ویش له‌وآ مانه‌وه‌ یه‌کێک له‌وانه‌ خاوه‌نی گۆڕه‌که‌ی بینی له‌ خه‌ودا – واته‌: پیاوه‌ سه‌خییه‌که‌ – به‌گه‌شتیاره‌که‌ی گوت: ئایا وشتره‌که‌ت له‌گه‌ڵ وشتری من ده‌گۆڕیته‌وه‌؟
وادیاره‌ مردووه‌که‌ وشترێکی ناوداری له‌دوای خۆی به‌جێ هێشتووه‌، ئه‌و پیاوه‌ش وشترێکی قه‌ڵه‌وو جوانی هه‌بوو، گوتی: به‌ڵێ، له‌و خه‌وه‌دا وشتره‌که‌ی له‌گه‌ڵ گۆڕییه‌وه‌، کاتێ کۆتایی به‌ مامه‌ڵه‌که‌ هات له‌ نێوانیان پیاوه‌ مردووه‌ هه‌ستا وشتره‌که‌ی خۆی برد هه‌ر له‌وخه‌وه‌دا ده‌ست به‌جێ سه‌ری بڕی، پیاوه‌که‌ له‌و خه‌وه‌دا به‌خه‌به‌رهات ده‌بینی وا خوێن له‌ وشتره‌که‌ی دێته‌ خواری، به‌په‌له‌ هه‌ستا سه‌ڕی بڕی و دابه‌شی کردو کردیان به‌ چێشت وپێداویستی خۆیان جێ به‌جێ کرد پاشان بارگه‌یان پێچایه‌وه‌ و ڕۆیشتن، که‌بوو به‌ ڕۆژی دووه‌م هه‌ر له‌ ڕێگادا بوون له‌ ناکاو کاروانێک به‌ره‌و لایان هات پیاوێک له‌ کاروانه‌ گوتی: ئایا فلانی کوڕی فلان له‌ ناوتاندایه‌؟ به‌ناوی پیاوه‌که‌ی بانگ کرد، پیاوه‌که‌ گوتی: به‌ڵێ منم،
گوتی: ئایا هیچ شتێکت فرۆشتبوو به‌ فلانی کوڕی فلان؟
مه‌به‌ستی مردووه‌که‌ بوو
گوتی: به‌ڵێ وشتری خۆم به‌ وشتری ئه‌و فرۆشتبوو له‌ خه‌ودا پیاوه‌که‌ گوتی: ها ئه‌مه‌ وشتره‌که‌یه‌تی، پاشان گوتی: ئه‌و مردووه‌ که‌ ئێوه‌ چوونه‌ سه‌ر گۆڕه‌که‌ی ئه‌وه‌ باوکی من بوو، له‌ خه‌ومدا بینیم پێى گوتم: ئه‌گه‌ر تۆ کوڕی منی ئه‌وا وشتری من ده‌ده‌یت به‌ فلانی کوڕی فلان وه‌ ناوه‌که‌شی بۆی باس کرد( ).