ماڵپەری قورئانی پیرۆز

له‌ سونه‌نى فه‌رمووده‌كانى ابوداوودى ئه‌سه‌جه‌ستانى/// عَنْ أَبِى بَكْرَةَ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَدَخَلَ فِى صَلاَةِ الْفَجْڕ, فَأَوْمَأَ بِيَدِهِ: أَنْ مَكَانَكُمْ, ثُمَّ جَاءَ وَرَأْسُهُ يَقْطُرُ, فَصَلَّى بِهِمْ.(صحيح) /واتە: لە ئەبی بەكرەوە هاتووە,

كە پێغەمبەری خوا صلی الله علیە وسلم نوێژی بەیانی دابەست بە دەستی ئاماژەی كرد كە لەشوێنی خۆتان بمێننەوە, رۆشت خۆی شت, پاشان كە هاتەوە ئاو لەسەری دەچۆڕا جا سەرلەنوێ نوێژی دابەستەوەو بەرنوێژی بۆ كردن.//عَنْ حَمَّادِ بْنِ سَلَمَةَ, بِإِسْنَادِهِ, وَمَعْنَاهُ, قَالَ فِى أَوَّلِهِ: فَكَبَّرَ. وَقَالَ فِى آخِڕهِ: فَلَمَّا قَضَى الصَّلاَةَ قَالَ: (إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ وَإِنِّى كُنْتُ جُنُبًا). (صحيح)/واتە: لە حەمادی كوڕی سەلەمەەوە بە هەمان سەنەدو مانا هاتووە, كە وتویەتی: لە سەرەتاوە: (الله أكبر)ی كردو نوێژی دابەست, هەروەها لە كۆتایی فەرمودەكەوە وتی: كاتێ كە سڵاوی نوێژەكەی دایەوە, فەرمووی: (منیش مرۆڤێكم وەك ئێوە وە من لەشگران بووم).قَالَ أَبُو دَاوُدَ: عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ, قَالَ: فَلَمَّا قَامَ فِى مُصَلاَّهُ وَانْتَظَرْنَا أَنْ يُكَبِّرَ انْصَرَفَ, ثُمَّ قَالَ: (كَمَا أَنْتُمْ). /ئەبو داود دەڵێت: لە ئەبو هورەیرەوە دەگێڕنەوە, كە وتویەتی: كاتێ كە لە جێگا نوێژەكەیدا هەستا ئێمە چاوەڕوانی ئەوەمان دەكرد كە نوێژ دابەستێت كەچی رۆشت پاشان فەرمووی: (وەك خۆتان بمێننەوە).قَالَ أَبُو دَاوُدَ: عَنْ مُحَمَّدٍ مُرْسَلاً, عَنْ النَّبِىِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ, قَالَ: فَكَبَّرَ, ثُمَّ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى الْقَوْمِ أَنِ اجْلِسُوا فَذَهَبَ فَاغْتَسَلَ. وَكَذَلِكَ عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَكَبَّرَ فِى صَلاَةٍ/ئەبو داود دەڵێت: لە موحەممەدەوە بە (مرسل)ی هاتووە, كە وتویەتی: پێغەمبەری خوا صلی الله علیە وسلم (الله أكبر)ی كرد, پاشان بە پەنجەی ئاماژەی كرد بۆ قەومەكە كە دانیشن, خۆشی رۆشت خۆی شت. هەروەها لە (عَطا‌وِ)ی كوڕی یەسارەوە هاتووە, كە پێغەمبەری خوا صلی الله علیە وسلم (الله أكبر)ی كردو نوێژی دابەست.//عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ, قَالَ: أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَصَفَّ النَّاسُ صُفُوفَهُمْ, فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ, حَتَّى إِذَا قَامَ فِى مَقَامِهِ ذَكَرَ أَنَّهُ لَمْ يَغْتَسِلْ, فَقَالَ  لِلنَّاسِ: (مَكَانَكُمْ). ثُمَّ رَجَعَ إِلَى بَيْتِهِ فَخَرَجَ عَلَيْنَا يَنْطُفُ رَأْسُهُ, [وَ]قَدِ اغْتَسَلَ وَنَحْنُ صُفُوفٌ. وَهَذَا لَفْظُ ابْنِ حَرْبٍ, وَقَالَ: عَيَّاشٌ فِى حَدِيثِهِ: فَلَمْ نَزَلْ قِيَامًا نَنْتَظِرُهُ حَتَّى خَرَجَ عَلَيْنَا وَقَدِ اغْتَسَلَ.(صحيح)/   واتە: لە ئەبو هورەیرەوە دەگێڕنەوە, كە وتویەتی: قامەت كرا بۆ نوێژ خەڵكەكە رێك راوەستان لە ریزەكانیاندا, پێغەمبەری خوا صلی الله علیە وسلم لە هۆدەكەی خۆی هاتەدەرەوە لەنوێژگاكەی خۆیدا لەپێشمانەوە راوەستا, لەوكاتەدا بیری كەوتەوە كە لەشگرانە و خۆی نەشتووە بە خەڵكەكەی فەرموو: (لە جێگەی خۆتان بن هەتا دێمەوە). پاشان گەڕایەوە بۆ ماڵەوە كە هاتەوە بۆ لامان سەری ئاوی لێ دەتكا, هی خۆ شتنەكەی, ئێمەش بەردەوام بە پێوە چاوەڕێمان كرد. ئەمەش گۆ(لفڤ)ی ئیبنو حەربە, وە عەیاش دەڵێ: ئێمەش بەردەوام بە پێوە چاوەڕێمان كرد هەتا خۆی شت و هاتەوە.