ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير ///خوای گەورە دەفەرموێت:{وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ ڕزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى ا

لْوَاڕثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (233)} [البقرة) واتە: دایكان با شیر بدەن بەمنداڵەكانیان دووساڵی تەواو بۆ هەر كەس كە دەیەوێت شیری تەواو بدات و بۆ ئەو كەسەی خاوەنی منداڵەكەیە (واتە باوكی منداڵەكە)، دەبێت ڕزق و ڕۆزی و پۆشاك بەشێوەیەكی جوان و چاك ئامادەبكات... بۆ دایكان و هەركەس بەگوێرەی توانایی خۆی داوای لێدەكرێت. نابێت هیچ دایكێك زیانی پێبگات و (لە دیتنی منداڵی بێبەش بكرێت) هەروەها خاوەنی منداڵەكەش، میراتگری منداڵەكەش بۆیان هەیە بەهەمان شێوە (گرنگی بە منداڵەكە بدەن) خۆ ئەگەر دایك و باوك بە ڕەزامەندی و پرس و ڕای هەردوو لایان ویستیان منداڵەكانیان لەشیر ببڕنەوە، ئەوە قەیناكا و گوناهیان ناگات، و ئەگەر ویستیان دایەن بۆ شیرپێدانی منداڵەكانیان بگرن، ئەوەش قەیناكە بەمەرجێك ماف و كرێیان بە جوانی و شایستە پێبدەن. لەخوا بترسن و پارێزكار بن، چاك بزانن خوا بینایە بەو كاروكردەوانەی ئەنجامی دەدەن.