ماڵپەری قورئانی پیرۆز

عن ابن عباس (رض) عن النبي (صلى الله عليه وسلم) فيما يرويه عن ربه عزوجل قال: قال: إن الله كتب الحسنات و السيئات, ثم بين ذلك, فمن همّ بحسنة فلم يعملها كتبها الله له عنده حسنة كاملة, فإن هو هم بها فعملها, كتبها الله له عنده عشر حسنات, إلى سبعمائة ضعف إلى أضعاف كثيرة,

ومن هم بسيئة, فلم يعملها, كتبها الله له عنده حسنة كاملة فإن هو هم بها فعملها كتبها الله سيئة واحدة ). رواه البخاري 8/103 ومسلم واتە: عەبدوڵڵای كوڕی عەبباس (خوا لێی رازیی بێ‌) لە پێغەمبەری خواوە (صلی الله علیه وسلم) دەگێڕێتەوە كە ئەویش لە پەروەردگاریەوە دەیگێڕێتەوە فەرموویەتی : خوای گەورە هەموو چاكە و خراپەیەكی نوسیوە و (لە زانستی خۆی دا ئەندازەی كردووە) پاشان ئەوەی بەكورتی روون كردەوە,جا هەركەسێ‌ خەیاڵی چاكەیەكی كرد (خوایش بەوە دەزانێ‌ كە دڵی ئەو كەسە هەستی بۆ ئەو چاكەیە بزواوە و لەسەری سوورە). ئینجا نەیكرد, ئەوا خودایەك چاكەی بۆ دەنوسێ‌,خۆ ئەگەر خەیاڵی چاكەی كرد و ئەنجامی دا ئەوا خوای گەورە لای خۆی بەدە چاكە تاكو حەوت سەد ئەوەندە و چەندەها ئەوەندەی تریشی بۆ دەنوسێ‌ (واتە تا زیاتر بە ئیخلاسەوە ئەنجام بدرێ‌ زیاتر پاداشتی بۆ دەنوسرێ‌) .