ماڵپەری قورئانی پیرۆز

کتێبخانه‌ى محوی... دانانى....منصور علی عرابی....وه‌رگێڕانى......عبدالله حسن وه‌رتى..........ئینجا كه‌ (هاجه‌ره‌) بێ‌ هیوابوو له‌ گه‌ڕانه‌وه‌ی لێی پرسی:

(ئایا خودا فه‌رمانی به‌مه‌ پێ‌ كردوویت) ابراهیم ووتی: (به‌ڵێ‌) ئه‌وجا (هاجه‌ره‌) هێمن‌و ئارام بووه‌‌و ووتی: كه‌وایه‌ خودا فه‌رامۆشمان ناكات، له‌گه‌ڵا ئه‌م ووته‌یه‌ی گوتوو گه‌ڕایه‌وه‌ بۆ لای منداڵه‌ ساوا‌و شیره‌خۆره‌كه‌ی (ئیسماعیل) سه‌لامی خوای له‌سه‌ر بێت.
مامۆستا (عبدالمنعم الهاشمی) ده‌ڵێت: له‌ ساته‌كانی ماڵئاوای (ئیبراهیم) له‌ خێزانه‌كه‌ی‌و كۆرپه‌ شیره‌خۆره‌كه‌یدا شكۆمه‌ندی‌و پله‌‌و پایه‌ی ئیمان‌و گه‌وره‌ی‌و ده‌سه‌ڵاتی هه‌ست‌و نه‌سته‌كانی ئیبراهیمان بۆ ده‌رده‌كه‌وێت، فرمێسك قه‌تیس ماون له‌ گلێنه‌ی چاوی ئه‌و جۆره‌ مرۆڤ پاك‌و به‌رزانه‌، ئه‌شك‌و ئه‌سرینه‌كانی ئه‌و منداڵه‌ی كه‌ سه‌فه‌ر ماندووی كرد.
جگه‌ له‌ خوای میهره‌بان (هاجه‌ره‌)‌و كوڕه‌كه‌ی كه‌سیان له‌گه‌ڵا نییه‌ به‌س خودای گه‌وره‌ ئاگاداریان ده‌بێت، ئیبراهیمیش كه‌وته‌ڕێ‌ به‌ره‌‌و فه‌له‌ستین‌و له‌به‌رچاویان وونبوو، خۆیشی زۆر خه‌مبار‌و دڵته‌نگ بوو خه‌ریك بوو دڵی پاره‌ پاره‌ ببێت له‌به‌ر دووركه‌وتنه‌وه‌ی له‌ هاوسه‌ر‌و كوڕه‌كه‌ی به‌ده‌م گه‌ڕانه‌وه‌وه‌ له‌ خوا ده‌پاڕایه‌وه‌‌و دوعا‌و نزای لای خودا ده‌كرد‌و ده‌یگووت: [رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْڕ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ](ابراهيم: 37). واته‌: ئه‌ی خودای په‌روه‌ردگارمان، من هه‌ندێك له‌ كه‌سم‌و مناڵه‌كانم له‌ دۆڵی (مه‌ككه‌)دا دانا‌و جێم هێشتن، كه‌ هیچ سه‌وزایی‌و كشتوكاڵێكی لێ‌ نییه‌ له‌لای ماڵه‌ پیرۆز‌و به‌ڕێزه‌كه‌ی خۆت، ئه‌ی په‌روه‌ردگاری ئێمه‌! بۆ ئه‌وه‌ی له‌وێ‌ به‌ڕێك‌وپێكی نوێژه‌كانیان بكه‌ن‌و بێتاقه‌ت‌و ماندوو نه‌بن، ده‌سا تۆش خودایه‌ دڵا‌و ده‌روونی هه‌ندێك كه‌سیان به‌لادا به‌ره‌‌و با سۆز‌و ره‌حمیان بۆیان هه‌بێت‌و به‌ دڵا خۆشیان بوێن، وه‌ له‌م شوێنه‌ دووره‌ ده‌ست‌و دۆڵا‌و چۆڵه‌وانیه‌دا میوه‌‌و به‌روبووم‌و رزق‌و رۆزیان پێ‌ ببه‌خشه‌، تاكو له‌سه‌ر نیعمه‌ته‌كانت سوپاسگوزار‌و شوكرانه‌ بژێربن‌و به‌باشی په‌رستشی تۆ بكه‌ن.