ماڵپەری قورئانی پیرۆز

(حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُنْذِڕ الْحِزَامِيُّ , حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ بَشِيرٍ مَوْلَى الْعُمَڕيِّينَ , قَالَ : سَمِعْتُ قُدَامَةَ بْنَ إِبْرَاهِيمَ الْجُمَحِيَّ يُحَدِّثُ , أَنَّهُ كَانَ يَخْتَلِفُ إِلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ , وَهُوَ غُلَامٌ وَعَلَيْهِ ثَوْبَانِ مُعَصْفَرَانِ , قَالَ : فَحَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ , أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , حَدَّثَهُمْ : " أَنَّ عَبْدًا مِنْ عِبَادِ اللَّهِ , قَالَ : يَا رَبِّ , لَكَ الْحَمْدُ كَمَا يَنْبَغِي لِجَلَالِ وَجْهِكَ , وَلِعَظِيمِ سُلْطَانِكَ , فَعَضَّلَتْ بِالْمَلَكَيْنِ , فَلَمْ يَدْڕيَا كَيْفَ يَكْتُبَانِهَا , فَصَعِدَا إِلَى السَّمَاءِ , وَقَالَا : يَا رَبَّنَا , إِنَّ عَبْدَكَ قَدْ قَالَ مَقَالَةً , لَا نَدْڕي كَيْفَ نَكْتُبُهَا , قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ : وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا قَالَ عَبْدُهُ , مَاذَا قَالَ : عَبْدِي ؟ قَالَا : يَا رَبِّ , إِنَّهُ قَالَ : يَا رَبِّ , لَكَ الْحَمْدُ كَمَا يَنْبَغِي لِجَلَالِ وَجْهِكَ , وَعَظِيمِ سُلْطَانِكَ , فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمَا : اكْتُبَاهَا كَمَا قَالَ عَبْدِي , حَتَّى يَلْقَانِي , فَأَجْزِيَهُ بِهَا) " . (رواه النسائي ج2/ 220).
واته‌ :
عه‌بدوڵلآى کوڕى عومه‌ر (خ.ر) ده‌گێڕێته‌وه‌ که‌ پێغه‌مبه‌رى ئازیز(صلى الله عليه وسلم) باسی به‌نده‌یه‌ک له‌ به‌نده‌کانى خواى بۆ کردن و فه‌رمووى ئه‌و پیاوه‌ ئه‌م ستایشه‌ى کرد و وتى: ئه‌ى په‌روه‌ردگار سوپاس و ستایش بۆ تۆ به‌و جۆره‌ى که‌ له‌گه‌ل شکۆدارى پله‌و پایه‌ ومه‌زنایه‌تى ده‌سه‌لآتت دا شایسته‌ و پێویست بێت,ئه‌م ستایشه‌ بوه‌ مه‌ته‌ل و فریشته‌کانى نوسه‌رانى گفتار و کردارى مرۆڤ  نه‌یان زانى چۆن بى نووسن؟ هه‌ردووکیان به‌رزبوونه‌وه‌ بۆ ئاسمان و ووتیان: ئه‌ى په‌روه‌ردگارمان به‌نده‌یه‌کت قسه‌یه‌کى کردووه‌ نازانین چۆنى بنووسین. خواى گه‌وره‌  بێ گومان ده‌یزانى به‌نده‌که‌ى چى وتووه‌ فه‌رمووى : ئه‌و به‌نده‌یه‌ چى وتووه‌ ؟ وتیان ئه‌ى په‌روه‌ردگار ئه‌و پیاوه‌ وتى: (يارب لك الحمد كما ينبغي لجلال وجهك و لعظيم سلطانك) خواى گه‌وره‌ فه‌رمووى : به‌و جۆره‌ى که‌ به‌نده‌که‌م وتویه‌تى تۆمارى بکه‌ن و بینوسن, تا ئه‌و کاته‌ى ده‌گاته‌ حزوورم و پاداشتى شیاوى له‌سه‌ر ئه‌وه‌ ده‌ده‌مه‌وه‌ .