ئاماری ماڵپەر
ته‌فسیری ئاسان دابه‌زێنه
خوێندنەوەو تەفسیری قورئانی پیرۆز
- بۆ خویندنه‌وه‌ى قورئان و گوێ گرتن له هه‌ر قورئانخوێنێک کلیک لێره بکه
- بۆ گوێ گرتن له قورئان و خوێنه‌وه‌ى وبینینى ته‌فسیره‌که‌ى پێکه‌وه به‌کوردى و زمانه جیهانیه‌کان کلیک لێره بکه
موعجیزاتى پێغه‌مبه‌ر (صلى الله عليه وسلم) (به‌شى ٦ )
١٤- هەواڵدان بە فەتحی میسر: ئەبوزەر (خوا لێی ڕازی بێت) دەڵێت: حەزرەت (صلی الله علیه وسلم) دەفەرموێ:ئێوە فەتحی شوێنێك دەكەن كە باسی قیراتی تیادەكرێت، باش بن لەگەڵیان ، ئەوانە زیممەو
خزمایەتیان هەیە بەهۆی هاوسەرەكەی پێغەمبەر (صلی الله علیه وسلم) ماریای قیبتیەوە ، ئەگەر بینیت دووكەس لەسەر جێ خشتێك ناكۆكن بەجێی بهێڵە (إنكم ستفتحون أرضا یذكر فیها القیراط فاستوصوا بأهلها خیراً فإن لهم ذمە ورحمە، فإذا رأیتم رجلین یقتتلان فی موضع لبنە فاخرج منها).
قال أبو ذر: (فرأیت عبدالرحمن ابنی شرحبیل بن حسنە وأخاه ربیعە یتنازعان فی موضع لبنە، فخرجت منها).ئەبو زەر دەڵێ: كەبینیم عبدالرحمانی كوڕی شەرحەبیل و براكەی لەسەر جێ خشتێك دەمەقاڵێ و ناكۆكیانە میسرم بەجێهێشت.
١٥- هەواڵدان بەشوێنی مردنی مەیمونە:
(ثقلت میمونە بمكە ولیس عندها من بنی أختها أحد فقالت: أخرجونی من مكە فإنی لاأموت بها، إن رسول الله (صلی الله علیه وسلم) أخبرنی أنی لاأموت بمكە، فحملوها حتی أتوا بها إلی سرف، الشجرە التی بنی بها رسول الله (صلی الله علیه وسلم) تحتها فی موضع القبە فماتت (رضی الله عنها)حەزرەت (صلی الله علیه وسلم) هەواڵی دابوو بە مەیموونەی خێزانی كە لە مەككە نامرێت و هەرواش دەرچوو .
١٦- هەواڵدان بە مردنی گەورە دووڕوویەك لە مەدینە:
عن جابر بن عبدالله أن رسول الله (صلی الله علیه وسلم) قدم من سفر، فلما كان قرب المدینە هاجت ریح شدیدە تكاد أن تدفن الراكب، فزعم أن رسول الله (صلی الله علیه وسلم) قال: (بعثت هذه الریح لموت منافق) فلما قدم المدینە، فإذا منافق عظیم، من المنافقین، قد مات.
جابر دەڵێت: (پێغەمبەری خوا (صلي الله عليه وسلم) لە سەفەرێك هاتەوە، كاتێ نزیكی مەدینە بوویەوە گێژەڵوكەیەكی سەخت هەڵیكرد، لەوانەبوو كە سوار سەرونگوم بكات، جابر وا گومانی برد لەو كاتەدا پێغەمبەر (صلي الله عليه وسلم) فەرمووی: "ئەم ڕەشەبایە بۆمردنی دووڕوویەك نێرراوە". كاتێ هاتەوە مەدینە سەیردەكات وا گەورە پیاوێكی دووڕووەكان مردوە).