ماڵپەری قورئانی پیرۆز

[ انما يؤمن باياتنا الذين اذا ذُكِّروا بها خروا سجداً و سبحوا بحمد ربهم وهم لايستكبرون ، تتجافى جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفاً و طمعاً و مما رزقناهم ينفقون ، فلا تعلم نفس ما اخفي لهم من قرة أعين جزاءً بما كانوا يعملون ] السجده‌ : ١٧.
واته‌ : ئه‌وانه‌ باوه‌ڕیان هه‌یه‌ به‌ئایه‌ته‌کانمان ، کاتێ بیریان خرێته‌وه‌ سوجده‌ ده‌به‌ن و ته‌سبیحات و سوپاسى خوا ده‌که‌ن ، وه‌ خۆیان به‌ گه‌وره‌ نازانن .  ئه‌وانه‌ به‌شه‌و جێگاى گه‌رم و نه‌رم به‌جێ دێڵن و ، بێزراوه‌ جێگاکانیان له‌لایان ، له‌خوا ده‌پاڕێنه‌وه‌ و دڵیان له‌سزاى خوا ده‌ترسێ و هیوایان به‌ڕه‌حمه‌تى خوا زۆره‌ ، وه‌ له‌و رۆزیه‌ى پێمان داون ده‌یبه‌خشن له‌رێى خوادا … هیچ که‌سێ نازانێ چیمان بۆ شاردونه‌ته‌وه‌ له‌ناز و نیعمه‌ت له‌قیامه‌ت دا که‌مایه‌ى چاو روونى و دڵ خۆشىیه‌ ، له‌پاداشتى کرده‌وه‌کانیان دا .
تێبینى : وشه‌ى (تتجافى) جیایه‌ له‌وشه‌ى (تتباعد) به‌وه‌ى نه‌ک هه‌ر له‌ جێگاکانیان دوور ده‌که‌ونه‌وه‌ به‌ڵکو جێگاکانیان له‌ لا بێزراوه‌ و ساردى هه‌یه‌ له‌نێوان ئه‌مان و جێگاکانیان دا .