ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير ///خوای گەورە دەفەموێت:{وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَڕيًّا وَتَسْتَخْڕجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12)} [فاطر].

واتە: هەردوو جۆر دەریا وەك یەك نین، یەكێكیان ئاوی سازگار و خۆش، ئەوی تریان سوێر و تاڵا، لە هەردووكیان گۆشتی تەڕ و تازە دەخۆن، جۆرەها شتی گرانبەها دەردێنن و لەبەری دەكەن و خۆتانی پێ‌ دەڕازێننەوە. ئینجا كەشتییەكان دەبینن ئاوەكە لەت دەكەن و (بەئاسانی پیایدا دەڕۆن) تا لە بەخششەكانی پەروەردگار بەهرەوەر ببن، بەڵكو سوپاسگوزاریش بن.