ماڵپەری قورئانی پیرۆز

لە قورئانی پیرۆزدا دوو جار باسی ڕێحانە كراوە لەمیانەی باسكردنی هەندێك بەخششی خوا لەسەر بەندەكانی، پەروەردگار دەفەرموێت:{وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10) فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13)} [الرحمن]، واتە: زەوی بۆ خەڵك ڕاخستووە و باری هێناوە، چەندین جۆر میوەی تێدا دێتەبەر، هەروەها خورمای خاوەن دەفری گوڵدانی بۆ فەراهەم هێناون، چەندین جۆر دانەوێڵەی خاوەن كا و پەل و پۆدار و بۆنخۆشی بەرهەم هێناوە، جا ئیتر ئەی مرۆڤ و پەری، بە كام لە ناز و نیعمەتەكانی پەروەردگار بڕوا ناكەن، كامەی پەسەند ناكەن.

لە ئایەتە پیرۆزەكانەوە دەردەكەوێت كە لە مەزنترین بەخششەكانی خوای پەروەردگار لەسەر خەڵك ئەوەیە ڕێحانەی بۆ بەدیهێناون.

جاری دووەم لە سورەتی (الواقعە)دا هاتووە، كاتێك دەفەرموێت:{فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83) وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (85) فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86) تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (87) فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88) فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89)} [الواقعة] واتە: باشە! ئێوە بۆ بیرناكەنەوە، ڕۆژێك دێت كە: ڕۆحتان دەگاتە گەرووتان، ئێوەش بەدەوری ئەو كەسەدا بێ‌ دەسەڵاتانە تەماشا دەكەن و سەرنج دەدەن، لەكاتێكدا كە ئێمە لە ئێوە نزیكترین لێی، بەڵام ئێوە نامانبینن. خۆئەگەر ئێوە زیندوو ناكرێنەوە و پاداشت نادرێنەوە، ئەو ڕۆحەتان دەگێڕایەوە ئەگەر ڕاست دەكەن و دەسەڵاتتان هەیە. جا ئەگەر ئەو كەسەی لە سەرەمەرگدایە لە نزیكان و خۆشەویستانی ئێمە بێت. ئەوە ئیتر خۆشی و كامەرانی و ئاسوودەیی بەهەشتی پڕ لە ناز و نیعمەت چاوەڕێیەتی.

لەڕاستیدا ئەم ئایەتە پیرۆزانە بەڵگەن لەسەر ئەوە كە ئەم قورئانە لە بەدیهێنەری زاناوەیە، چونكە كێ‌ لەئێمە دەتوانێت هەواڵمان دەربارەی حاڵی ئەو كەسە بداتێ‌ كە لە سەرەمەرگدایە؟! كەس نییە ئەو حاڵەتەی ئەزموون كرد بێت،  چونكە بەرگەی تاقیكردنەوەكە ناگرێت، كێ‌ دەتوانێت ئەو ساتەمان بۆ شرۆڤە بكات جگە لە بەدیهێنەری مەزن كە زیندووە و هەرگیز نامرێت؟!

ئایەتەكان دەریدەخەن مژدەیەكی باشە بۆ باوەڕدار لەكاتی مردنیدا كە فریشتەكە بە (ریحان) مژدەی پێبدات.