سەرەکیەکان
- ماڵەوە
- قورئانی پیرۆز
- زانیاری قورئان
- زانستهکانی قورئان
- اعجاز
- لێكۆڵینهوهی قورئانی
- تهفسیری قورئان
- فێربوونی التجوید
- زیکرەکان
- فەرموودە قودسیەکان
- گەشەپێدانی مرۆیی
- کتێبخانه
- ڕۆژوو
- ژیانی پێغەمبەران
- موعجیزەی پێغەمبەران
- ههمهجۆر
- لینکەکان
- عقيدة
- ئيمان
- نوێژ
- پەروەردەی منداڵ
- قیامة
- هۆی دابەزین
- فیقه
- ئاداب
- چێرۆک و بەسەرهات
- واتای ئایەت
- بەهەشت
- دۆزەخ
- ئافرەتان
- تاوانه گهورهکان
- خێزان
- رازی قورئانى
- عیبادهت
- ناوه جوانهکانى خوا
- هاوهڵانى پێغهمبهر
- پێغەمبەر محمد (ص)
- چیڕۆکه قورئانیهکان
- ژیان فێری کردم
- ژیانى زانایانى ئیسلام
- ووتەی زانایانی ئیسلام
- ووتەی ناوداران
- ووتەکانی سەرکەوتن
ئاماری ماڵپەر
خوێندنەوەو تەفسیری قورئانی پیرۆز
- بۆ خویندنهوهى قورئان و گوێ گرتن له ههر قورئانخوێنێک کلیک لێره بکه
- بۆ گوێ گرتن له قورئان و خوێنهوهى وبینینى تهفسیرهکهى پێکهوه بهکوردى و زمانه جیهانیهکان کلیک لێره بکه
دژایەتی كردنی دۆستانی خودا . فه رمووده قودسى يه كان
25- عن أبی هریرە (رض) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه وسلم): إن الله عزوجل قال: من عادی لی ولیا فقد آذنته بالحرب وما تقرب إلي عبدي بشئ أحب إلي مما افترضته علیه ومایزال عبدی یتقرب إلي
بالنوافل حتی أحبه, فإذا أحببته, كنت سمعه الذي یسمع به وبصره الذي یبصر به ویده التی یبطش بها, ورجله التي یمشی بها وإذا سألني لأعطینه ولئن استعاذني لأعیذنه, وما ترددت من شيء أنا فاعله ترددي عن نفس عبدي المۆمن, یكره الموت وأنا أكره مساءته ). رواه البخاری: ٨/١٠٥.
واتە:
ئەبو هورەیرە (خوا لێی رازیی بێ) (فەرمووی پێغەمبەر(صلی الله علیه وسلم) فەرمووی: خوای بانی سەر فەرموویەتی: هەركەسێ دژایەتی دۆست و خۆشەویستێكی منی كرد ئەوا من پێی رادەگەیەنم كە خۆم (لەباتی بەندەكەم) جەنگی لەگەڵا دەكەم,بەندەكەم بەهیچ شتێَكی خۆشەویست باشتر لێم نزیك نابێتەوە وەك ئەنجام دانی ئەو فەرزانەی لەسەرم فەرز كردووە (واتە خۆشەویست ترین شتێ لای من كە بەهۆیەوە لێم نزیك ببێتەوە بریتییە لەبەجێ هێنانی فەرزەكان) بەرە بەرە بەندەكەم بە ئەنجامدانی سوننەتەكان خۆی لێم نزیك دەخاتەوە تا لەلام خۆشەویست دەبێ.جا ئەگەر خۆشم ویست (واتە گەیشتە پلەی خۆشەویستی من), ئیتر خۆم دەبمە ئەو گوێ یەی كە پێی دەبیستێ و, ئەو چاوەی كە پێی دەبینێ و,ئەو دەستەی كە دەیوەشێنێت و,ئەو قاچەی كە پێی دەروت (لە ریوایەتی ئیمام احمد و بەیهەقیی دا هاتووە هەروەها دەبمە ئەو دڵەی كە بەهۆیەوە عەقڵی بەشت دەشكێت و دەبمە ئەو زمانەی كە گفتاری پێ دەكات)12. ئینجا ئەگەر داواكاریم لێ بكات پێی دەبەخشم, ئەگەر داوای پەنام لێ بكات پەنای دەدەم,لەكردنی هیچ شتێ وەك ئەوە دوو دڵی ناكەم كە لە كێشانی گیانی بەندەی ئیماندارم دا دوو دڵی دەكەم,چونكە ئەو حەزی لە مردن نی یە و منیش حەزم لەو بێزاری یەی ئەو نی یە (چونكە مردن ناچاری یە و هەردەبێ ببێ).

