ماڵپەری قورئانی پیرۆز

تایبەتمەندی یەکەم بۆ چونە بەهەشت ڕۆژووە؛لەبەر فەرمودەکەی أبي هريرة رضي الله عنه، فەرموی : رسول الله صلى الله عليه وسلم فەرموی: (من أصبح اليوم منكم صائمًا؟)، کێ ئەمڕۆ لە ئێوە ڕۆژی کردووە بەڕۆژوە أبو بكر:فەرموی من . پێغەمبەری خوا فەرموی: (فمن اتَّبع منكم اليوم جنازة؟)، کێ شوێنی جەنازەیەک کەوت ئەمڕۆکە أبو بكر فەرموی : من . فەرموی : (فمن أطعم منكم اليوم مسكيناً؟)، کێ ئەمڕۆ لە ئێوە خواردنی دا بە هەژارێک ؟ أبو بكرفەرموی:من . فەرموی : (فمن عاد منكم اليوم مريضاً؟)کێ لە ئێوە سەردانی نەخۆشی کرد ، أبو بكر فەرموی : من ، رسول الله صلى الله عليه وسلمفەرموی : (ما اجتمعن في امرئ إلا دخل الجنة) ئەمانە لە کەسێک کۆنابێتەوە الا دەچێتە بەهەشتەوە (مسلم، كتاب الزكاة، باب فضل من ضمَّ إلى الصدقة غيرها من أنواع البر، برقم 1028). ئیمام البخاري لە الأدب المفرد هێناوێتی : (ما اجتمعت هذه الخصال في رجل في يوم إلا دخل الجنة) واتە ئەم تایبەتمەندیانە ئەمڕۆ لەهیچ پیاوێک کۆنابێتەوە الا دەچێتە بەهشتەوە (البخاري في الأدب المفرد، برقم 515، وصححه الألباني في صحيح الأدب المفرد، ص195).