ماڵپەری قورئانی پیرۆز

هەزارفەرمودە لە فەرمودەكانی سونەنی ئەبو داودی ئەسسەجەستانی/نووسینگەی تەفسیر///عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ, قَالَ: أَقْبَلْتُ رَاكِبًا عَلَى أَتَانٍ, وَأَنَا يَوْمَئِذٍ قَدْ نَاهَزْتُ الاِحْتِلاَمَ, وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ بِمِنًى, فَمَرَرْتُ بَيْنَ يَدَىْ بَعْضِ الصَّفِّ, فَنَزَلْتُ فَأَرْسَلْتُ الأَتَانَ تَرْتَعُ,

وَدَخَلْتُ فِى الصَّفِّ, فَلَمْ يُنْكِرْ ذَلِكَ أَحَدٌ.(صحيح)//واتە: لە ئیبنو عەباسەوە رەزای خوایان لێ بێ هاتووە, كە وتویەتی: سواری گوێدرێژێك بوو بووم تەمەنم نزیكی باڵغ بوون ئەبوو, پێغەمبەر صلی الله علیە وسلم لە مینا بەرنوێژی بۆ خەڵك دەكرد, بە بەردەم چەند ریزێكیشدا تێپەڕیم, پاشان گوێدرێژەكەم بەرەڵا كرد بلەوەڕێ و خۆم چوومە ناو ریزەكەوە, كەس ئینكاری ئەو كارەی نەكردم.قَالَ أَبُو دَاوُدَ: وَهَذَا لَفْظُ الْقَعْنَبِىِّ وَهُوَ أَتَمُّ, قَالَ مَالِكٌ: وَأَنَا أَرَى ذَلِكَ وَاسِعًا إِذَا قَامَتِ الصَّلاَةُ.//ئەبو داود دەڵێت: ئەمەش گۆی (قَعْنَبِیّ)ە لە ریوایەتەكەی (عُثمَان) تەواوترە. مالیك دەڵێت: من وای دەبینم بوارەكە فراوانە, ئاماژەیە بۆ ئەوەی كە گوێدرێژ نوێژ نابڕێت ئەگەر بدات بە بەر نوێژدا.       عَنْ أَبِى الصَّهْبَاءِ, قَالَ: تَذَاكَرْنَا مَا يَقْطَعُ الصَّلاَةَ عِنْدَ ابْنِ عَبَّاسٍ فَقَالَ: جِئْتُ أَنَا وَغُلاَمٌ مِنْ بَنِى عَبْدِ الْمُطَّلِبِ عَلَى حِمَارٍ, وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّى, فَنَزَلَ وَنَزَلْتُ, وَتَرَكْنَا الْحِمَارَ أَمَامَ الصَّفِّ, فَمَا بَالاَهُ, وَجَاءَتْ جَاڕيَتَانِ مِنْ بَنِى عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَدَخَلَتَا بَيْنَ الصَّفِّ, فَمَا بَالَى ذَلِكَ(صحيح)//واتە: لە (أَبِی الصَّهْبَا‌ء)ەوە هاتووە, كە وتویەتی: جارێ لەلای ئیبنو عەباس رەزای خوایان لێ بێ باسی ئەوەمان دەكرد كە چی بدات بە بەر نوێژدا نوێژ دەبڕێت, ئیبنو عەباس وتی: من و غوڵامێكی هۆزی (عَبْدِ الْمُطلِب) بە سواری گوێدرێژێ‌ هاتین, لەوكاتەدا پێغەمبەری خوا صلی الله علیە وسلم نوێژی دەكرد, ئەو دابەزی وە منیش دابەزیم, لەبەردەم ریزەكەدا گوێدرێژەكەمان بەرەڵا كرد, گوێی نەدا بە گوێدرێژەكە كە بدات بە بەر نوێژەكەدا, وە دوو كەنیزەكیش لە هۆزی (عَبْدِ الْمُطلِب) هاتن و چوونە نێوان ریزەكانەوە, گوێی نەدا بەوانیش كە بدەن بە بەر نوێژەكەدا.      عَنْ مَنْصُورٍ, بِهَذَا الْحَدِيثِ بِإِسْنَادِهِ, قَالَ: فَجَاءَتْ جَاڕيَتَانِ مِنْ بَنِى عَبْدِ الْمُطَّلِبِ اقْتَتَلَتَا, فَأَخَذَهُمَا, قَالَ عُثْمَانٌ: فَفَرَّعَ بَيْنَهُمَا, قَالَ: دَاوُدُ: فَنَزَعَ إِحْدَاهُمَا مِنَ الأُخْرَى, فَمَا بَالَى ذَلِكَ.(صحيح)//واتە: لە (مَنْصُور)ەوە فەرموودەی ناوبراو بە هەمان سەنەد هاتووە, كە وتویەتی: دوو كەنیزەك لە هۆزی (عَبْدِ الْمُطلِب) هاتن و بوو بە شەڕیان, پێغەمبەر صلی الله علیە وسلم گرتنی, (عُثمَان) وتی: لێكی جیاكردنەوە, (دَاوُد) وتی: یەكێكیانی جیاكردەوە لەوی تریان, هەروەها پێغەمبەر صلی الله علیە وسلم گوێی نەدا بەوانیش كە بدەن بە بەر نوێژخوێناندا. باسی ئەوانەی كە دەڵێن: ئەگەر سەگ بدات بە بەر نوێژدا نوێژ نابڕێت.