ئاماری ماڵپەر
ته‌فسیری ئاسان دابه‌زێنه
خوێندنەوەو تەفسیری قورئانی پیرۆز
- بۆ خویندنه‌وه‌ى قورئان و گوێ گرتن له هه‌ر قورئانخوێنێک کلیک لێره بکه
- بۆ گوێ گرتن له قورئان و خوێنه‌وه‌ى وبینینى ته‌فسیره‌که‌ى پێکه‌وه به‌کوردى و زمانه جیهانیه‌کان کلیک لێره بکه
ته‌وه‌ره‌ى سه‌ره‌کى سوره‌تى (يوسف),
ئه‌ندازیار عوسمان
ته‌وه‌ره‌ى سه‌ره‌کى سوره‌تى (يوسف), به‌سه‌رهاتى(يوسف)ه سه‌لامى خواى لێبێ وئنجا ناوبه‌ناو ئاماژه ده‌کات به‌هه‌ندێ په‌ندو ئامۆژگارى, بۆنمونه ده‌فه‌رموێت(لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِلسَّائِلِينَ) (يوسف:7) واته/ به‌خوا, بێگومان له‌م ڕووداوه‌ى یوسف وبراکانىدا نیشانه وبه‌ڵگه‌ى زۆر هه‌یه بۆ که‌سانێک که پرسیار ده‌که‌ن وده‌گه‌ڕێن به‌دواى ڕاستێتى پێغه‌مبه‌ریه‌تى تۆدا.
هه‌روه‌ها ده‌فه‌رموێت(وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ) (يوسف:22)
واته/ کاتێک که‌یوسف پێگه‌یشت وگه‌یشته ئه‌وپه‌ڕى توندو تۆڵىلاشه‌یى وژیرى, ئێمه‌ش پله‌ى فه‌رمانڕه‌وایىودانایى وزانیاریمان پێبه‌خشى, هه‌ربه‌وشێوه‌یه‌ش پاداشتى چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه‌واته :هه‌رکه‌س وه‌ک یوسف چاکه کاربێت , به‌هه‌مان شێوه دێین به‌هانایه‌وه‌و پایه‌به‌رزى دنیاو ئاخیره‌تى ده‌که‌ین , چونکه ئه‌وه سوننه‌تى خوایه بۆ هه‌موو چاکه‌کارێک دووباره ده‌بێته‌وه..
هه‌روه‌ها ده‌فه‌رموێت(وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَلا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ,وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ) (يوسف:56-57) واته ئابه‌وشێوه‌یه ده‌سه‌ڵاتمان دا به‌یوسف وجێگیروپایه‌دارمان کرد له‌خاکى میسردا,هه‌ر پله‌و پایه‌کى ده‌ویست له‌و ووڵاته‌دا ده‌ستى ده‌که‌وت وبۆى ساز ده‌بوو.. هه‌رکه‌سمان بوێت ئاوا به‌هره‌وه‌رى ده‌که‌ین له‌ڕه‌حمه‌ت وبه‌خششه‌کانمان وپاداشتى چاکه‌کاران به‌زایه ناده‌ین, بیگومان پاداشتى ئاخیره‌تیش له‌به‌هه‌شت داچاکتره بۆ ئه‌وانه‌ى که‌باوه‌ڕیان هێناوه‌و پارێزکارن.
پاشان ده ئایه‌تى دوایى سووره‌ته‌که‌ش هه‌ر ڕێنمایىیه‌و په‌روه‌رده‌یه بۆ موسڵمانان , بۆ نموونه له‌دوو ئایه‌تى دوایى دا ده‌فه‌رموێت(حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ وَلا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْڕمِينَ,لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثاً يُفْتَرَى وَلَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدىً وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ) (يوسف:110-111) واته / ئه‌ى پێغه‌مبه‌ر(ص) وامه‌زانه که‌ئه‌م ڕێگه‌یه به‌گوڵ وگوڵزار چێنراوه , به‌ڵکو پڕه له‌ناخۆشى وئازارو گه‌یشتۆته ڕاده‌یه‌ک که, هه‌تا پێغه‌مبه‌رانیش تووشى نائومێدى وبێ
هیوایى ده‌بن و گومان وا ده‌به ن که‌به‌ڕاستى ئه‌وان به‌رنامه‌که‌یان به‌درۆ زانراوه, ئینجا ئاله‌و کاتى بێهیواییه‌دا , سه‌رکه‌وتنى تایبه‌تى ئێمه‌یان بۆ دێت , ئه‌وسا ئه‌وه‌ىبمانه‌وێت وشایسته‌بێت ڕزگارى ده‌که‌ین , جا که‌س نىیه بتوانێت تۆڵه‌ى توندو تیژى ئێمه له‌که‌سانى تاوانباروتاوانکار بگێڕێته‌وه‌و به‌رپه‌رچى بداته‌وه.. سوێند بێت به‌خوا به‌ڕاستىله‌سه‌ر گوزه‌شته‌و به‌سه‌رهاتى پێغه‌مبه‌راندا په‌ندو ئامۆژگارى هه‌یه بۆ که‌سانى ژیرو هۆشمه‌ند, وه‌نه‌بێت ئه‌م قورئانه قسه‌وباسێک بێت هه‌ڵبه‌سترابێت, به‌ڵکو به‌ڕاست دانه‌رى ئه‌وه‌یه که له‌پێش خۆیه‌وه هاتووه(تةورات وئينجيل)و روونکه‌ره‌وه وجیاکردنه‌وه‌ى هه‌مووشتێکى پێویسته له‌ئاینده‌دا و،ڕێنمویى و ڕه‌حمه‌تیشه بۆ که‌سانێک باوه‌ڕ ده‌هێنن..