ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نووسينى/سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير ///خوای گەورە دەفەرموێت:{وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38)} [الأنعام]، واتە: هیچ زیندەوەر و گیانلەبەرێك نییە

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///خوای گەورە لە قورئانی پیرۆزدا دەفەرموێت: {وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///مادام بینین تەنها بەهۆی دانەوەی تیشكی ڕووناكیەوە لە تەنە جوڵاوەكانەوە بۆ چاو جێبەجێ دەبێت، كەواتە ئەستەمە چاودێری ئەو تەنانە بكرێت كە بەخێراییەكی گەورەتر لە خێرایی ڕووناكی دەجوڵێن، چونكە لەو حاڵەتەدا

ڕووناكی ناتوانێت لە تەنەكانەوە بۆ چاوی چاودێرەكە بدرێتەوە و چاودێرەكە هەستی پێبكات. 

نووسينى //سه‌روه‌ر حسن /نووسينگه‌ى ته‌فسير///بیردۆزی ڕێژەیی لە قورئاندا لەو ئایەتەوە هەڵدەهێنجرێت كە دەفەرموێت:{وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47)} [الحج]، واتە: خوانەناسان پەلەت لێدەكەن

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///(أثل) لەو دارانەیە كە گەزۆی بۆ سەر دادەبارێت، لە باخچە و سەیرانگاكاندا دەڕوێنرێت. توانای بەرگەگرتنی سوێرێتی خاك و تینوێتی هەیە، هەر بۆیە لە ناوچە وشك یان خوێدارەكانی جیهاندا بڵاوە.

لەلایەكی ترەوە وەك بەربەستی (با) دەڕوێنرێت بەتایبەت لە زەوییە لمینەكاندا. 

نووسينى //سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///خوای گەورە دەفەرموێت:{أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27)} [عبس] واتە: بێگومان ئێمە ئاومان باراندووەتە خوارەوە، چۆن دابارینێك، لەوەودوا زەویمان بۆ لەت لەت كرد

بە چەكەرەی ناسكی ڕووەك. ئینجا دانەوێڵەمان تێدا ڕواند.

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///كێشەیەك هەیە بەنزیكەیی هەریەكەمان گرفتارینی، ئەویش بریتیە لە ترس لە "ئایندەی ماددی" ، ئەگەر دەربڕینەكە دروست بێت.. بۆنموونە یەكێكمان دەترسێت لە كارەكەی دەربكرێت و كتوپڕ بەبێ‌ موچە و پارە خۆی

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى /ته‌فسير///ئامارەكان پێمان ڕادەگەیەنن كە ساڵانە تەنها لە ئەمریكا زیاتر لە (300هەزار) مرۆڤ كتوپڕ بە جەڵتەی دڵ دەمرن. توێژینەوەكان دەریدەخەن كە توڕەیی و هەڵچوون هۆی سەرەكین بۆ زۆر لە نەخۆشییەكانی دڵ و فشاری خوێن

و ڕاڕایی دەروونی.

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير ///خوای گەورە دەفەرموێت:{وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ ڕزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى ا

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///خوای پەروەردگار دەفەرموێت:{يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَاڕ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33)} [الرحمن] واتە: ئەی گرۆی پەری و ئادەمیزاد! ئەگەر دەتوانن بە بەشەكانی

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///زانستی نوێ‌ سەلماندوویەتی شەو لە هەمووجێگایەكەوە دەوری زەوی داوە، ئەو بەشەی حاڵەتی ڕۆژی تێدا دروست دەبێت هەوای دەوری زەوییە، كە توێكڵێكی تەنك دەنوێنێت (بەگوێرەی گەردوونەوە) وێكچووی پێستە.

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///شیر سەرچاوەیەكی چاكە بۆ پرۆتین و شەكری لاكتۆز (شەكری شیر) و زۆرێك لە ڤیتامینەكان و توخمە خۆراكییە كانزاییەكان (گرنگترینیان كالیسیۆم)... پەروەردگار دەفەرموێت: {وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن /نووسينگه‌ى ته‌فسير///ئەو ڕووداو و كێشانە چەند زۆرن كە ڕۆژانە بەسەر مرۆڤدا دادەبارن! دەبینێت چەندین جۆری تێكشكان دزەی بۆ دەكەن بەهۆی دەستەبەرنەبوونی خواستەكانیەوە. تێكشكان حاڵەتێكە مرۆڤ پێیدا تێپەڕ دەبێت هەركات لە بەدەستهێنانی

كارێكدا شكست دێنێت، لە حاڵێكدا كە تێكشكان لە سنوورێك تێپەڕی ئەودەمە دەگۆڕێت بۆ نەخۆشییەكی چارەسەر گران.

نووسينى /سه‌روه‌ر حسين //نووسينگه‌ى ته‌فسير ///خوای گەورە لە سەرەتای سورەتی (مریم)دا دەفەرموێت: [{كهيعص (1) ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَڕيَّا (2) إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا (3) قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ

نووسينى /سه‌روه‌ر حسن //نووسينگه‌ى ته‌فسير///گەر ئاژەڵمان سەربڕی و خوێنهێنەرەكانیمان بڕی و دوایش خوێنەكەی ڕۆیشت، ئایا ئاژەڵەكە هەست بە ئازار دەكات؟