ئاماری ماڵپەر
ته‌فسیری ئاسان دابه‌زێنه
خوێندنەوەو تەفسیری قورئانی پیرۆز
- بۆ خویندنه‌وه‌ى قورئان و گوێ گرتن له هه‌ر قورئانخوێنێک کلیک لێره بکه
- بۆ گوێ گرتن له قورئان و خوێنه‌وه‌ى وبینینى ته‌فسیره‌که‌ى پێکه‌وه به‌کوردى و زمانه جیهانیه‌کان کلیک لێره بکه
دۆزەخ
کۆت و زنجیرى دۆزه‌خى یه‌کان
ئاماده‌کردنى /سانا حمدامین
بێگومان جۆرێک له ئه‌شکه‌نجه‌کانى دۆزه‌خ بریتى یه له کۆت و زنجیر جا کاتێک به ته‌واوى سزا هه‌ست پێ ده‌کرێت گه ده‌ست و پێ کۆت وزنجیر کرابێت و ئه‌و که‌سه‌ى سزا ده‌درێت ناتوانێت هیچ ده‌س بجولێنێت و به‌رگرى یه‌ک له خۆى بکات هه‌رچه‌نده ئازارى بدرێت هیچى له‌ده‌ست نایه‌ت گه‌رچى هه‌ر په‌له قا>ه‌یش بێت له‌به‌ر ئه‌مه‌شه که کۆت و زنجیر له ناو دۆزه‌خدا هه‌یه هه‌روه‌ک خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت [إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِڕ‌ينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرً‌ا]الانسان/٤٠ واته ئێمه چه‌نده‌ها زنجیرى درێ>مان ئاماده کردوه بۆ راکێشانى بێ باوه‌ران و چه‌ند کۆتێک بۆ گه‌ردنیان و پێوه‌ن کردنیان و ئاگرى داخراویش بۆ سزا دانیان و سوتاندنیان
راخه‌رى دۆزه‌خى یه‌کان
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت [لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ]الاعراف/٤١ واته بێ باوه‌ران ر\ایه‌خیان هه‌ر له دۆزه‌خه‌و له ئاگرى دۆزه‌خ لێفه‌یان ده‌درێت به‌سه‌ردا وه له ئایه‌تێکى تردا ده‌فه‌رموێت [لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّاڕ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ]الزمر/&- واته له‌سه‌ریانه‌وه سێبه‌رێکه واته بلێسه‌ى ئاگره و له >ێریشیانه‌وه به هه‌مان شێوه هه‌روه‌ها ده‌فه‌رموێت [انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّـهَبِ]المرسلات/٣٠-٣١
پۆشاکى دۆزه‌خیه‌کان
ئاماده‌کردنى:سانا حمدامین
ده‌رباره‌ى جل و به‌رگى دۆزه‌خىیه‌کان خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت(وَتَرَ‌ى الْمُجْڕ‌مِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّ‌نِينَ فِي الْأَصْفَادِ ﴿٤٩﴾ سَرَ‌ابِيلُهُم مِّن قَطِرَ‌انٍ وَتَغْشَىٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ )ابراهیم\ 49-50واته ده‌بینى له‌و رۆژه‌دا تاوانباران کۆت و زنجیر کراون و پۆشاکیان له (قطران)
خواردنه‌وى دۆزه‌خییه‌کان
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت (وَيُسْقَى مِنْ مَاءٍ صَدِيدٍ (16) ێتَجَرَّعُهُ وَڵا ێکَادُ یُسِیغُهُ وَێأْتِیهِ الْمَوْتُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیِّتٍ وَمِنْ وَرَائِهِ عَژَابٌ غَلِیڤٌ)ابراهیم/١٦-١٧ واته: ئه‌و بێ باوه‌رو تاون باره‌ى له دۆزه‌خدایه له‌کێماو زوخاو تێر ئاو ده‌کرێت قومى لێ ده‌دات و خه‌ریکه بۆى قووت نه‌چێت, وه له هه‌موولایه‌که‌وه مردنى بۆ دێت به‌ڵام ناشمرێت, وه له‌دواى ئه‌وه‌ش سزایه‌کى توندى سه‌خت چاوه‌ڕێى ده‌کات. وه له ئایه‌تێکى تردا خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت (وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ)محمد/١٥ واته له ئاوێکى کوڵاو ئاو ده‌درێن که له‌گه‌ل خواردنه‌وه‌یدا ڕیخۆڵه‌کانیان ده‌پچڕێت. هه‌روه‌ها ده‌فه‌رموێت (يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَڕيقِ )الحج/١٩-٢١
خواردنى دۆزه‌خى یه‌کان
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
خواى په‌روه‌ردگار ده‌فه‌رموێت: (لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَڕيعٍ (6) لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ )الغاشیه/٦-٧ واته هیچ خواردنێکیان نادرێتێ ته‌نها (ضريع) نه‌بێت جۆره ڕوه‌کێکه هیچ گیان دارێک نایخوات له‌به‌رئه‌وه‌ى درکاویى و پیسه- نه‌پێ ى قه‌ڵه‌و ده‌بن و نه‌هیچ برسێتیشیان پێ لاده‌چێت. خواى گه‌وره له جێ یه‌کى تردا ده‌فه‌رموێت (إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا (12) وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا )المزمل/١٢-١٣ واته به‌راستى کۆت و به‌ندى قایممان لایه له ڕۆژى دوایى دا که بێ باوه‌ڕان پێ پێوه‌ند ده‌کرێت و ئاگرى بلێسه داریان بۆ ئاماده‌کراوه خواردنى قێزه‌ونو دڕکاویان پێ ده‌درێت و سزاى به ئێشیان پێ ده‌چێژرێت. هه‌روه‌ک خواى گه‌وره له شوێنکى تردا ده‌فه‌رموێت: (ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) لَآَكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) فَشَاڕبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) فَشَاڕبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ )الواقعه/٥١-٥٦
ڕاپێچ کردن و پێشوازى لێ کردنیان و بردنیان بۆ دۆزه‌خ
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت (وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آَيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِڕينَ) الزمر/٧١-٧٢ واته: بێ باوه‌ڕه‌کان پۆل پۆل به‌ره‌و دۆزه‌خ ڕاپێچ ده‌کرێن تاکو ده‌گه‌نه لاى دۆزه‌خ و ده‌رگاکانى ده‌کرێنه‌وه ئینجا ده‌رگاوانه‌کانى دۆزه‌خ پێ یان ده‌ڵێن ئایا له‌خۆتان پێغه‌مبه‌رانتان بۆنه‌هات ئایه‌ته‌کانى په‌روه‌ردگارتان به‌سه‌ردا بخوێننه‌وه و ئاگادارى ئه‌م دیداره‌ى ئه‌م ڕۆتان بکه‌ن و بتانترسێنن؟ ده‌ڵێن به‌ڵێ!! به‌ڵام بڕیارى سزا به‌سه‌ر بێ باوه‌ڕاندا دراوه‌و چه‌سپاوه پێیان ده‌ڵێن بچنه ژووره‌وه له ده‌رگاکانى دۆزه‌خه‌وه به‌هه‌تا هه‌تایى بمێننه‌وه که‌خراپترین شوێنى خۆبه‌زل زانه‌کانه. هه‌روه‌ها خواى میهره‌بان له‌جێ یه‌کى تردا ده‌فه‌رموێت: (يُعْرَفُ الْمُجْڕمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ (41) فَبِأَیِّ آَڵاوِ رَبِّکُمَا تُکَژِّبَانِ (42) هَژِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَژِّبُ بِهَا الْمُجْڕمُونَ)الرحمن/٤١-٤٤
که‌سه نزیکه‌کانى خوا کێن؟
نوسینى/محمد زکى
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
عن انس بن مالک (رضى الله عنه)قال: قال: رسول الله صلى الله علیه وسلم (ان لله اهلين من الناس, قيل من هم يا رسول الله صلى الله علية وسلم قال: اهل القران اهل الله و خاصته.) (رواه الامام احمد و ابن ماجة و ابوالقاسم بن حيدر فى مشيخته عن الامام وصحه) واته: له ئه‌نه‌سى کورى مالیکه‌وه (رضى الله عنه) ووتى پێغه‌مبه‌رى خوا فه‌رموویه‌تى بۆ خواى گه‌وره هه‌یه که‌سانێکى تایبه‌ت له خه‌ڵک, وترا ئه‌وانه کێن ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا صلى الله علیه وسلم فه‌رمووى هاوه‌ڵانى قورئانن که‌سانێکى نزیک و تایبه‌تن لاى خوا. خواى گه‌وره فه‌رمویه‌تى (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ) واته ئه‌ى محمد بڵێ خوا تاک و ته‌نهایه, خوا جێگه‌ى نیازى به‌نده‌کانیه‌تى بێ نیازه له به‌نده‌کانى, که‌سى لێ نه‌بووه له که‌سیش نه‌بووه وه‌هه‌رگیز هاوشێوه‌ى نییه.
دۆزه‌خى یه‌کان کێن؟
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
دۆزه‌خى یه‌کان ئه‌و که‌سانه‌ن که دواى هاتنى ڕۆژى دوایى-قیامه‌ت- و لێپرسینه‌وه‌و دادگایى کردنى مرۆڤ به‌هۆى زۆرى تاوانه‌کانیانه‌وه به‌ره‌و دۆزه‌خ ده‌برێن. واته بریتین له‌بێ باوه‌ڕه‌کان و دووڕووه‌کان و سته‌م کارو تاوانباره‌کان. که‌له‌تاقى کردنه‌وه‌ى ژیانى دنیا ده‌رناچن جا ئه‌و بارو دۆخه‌ى ئه‌وان تیاده‌ژین گه‌لێک سه‌خت و دژواره باپێکه‌وه چاوێک بخشێنین به‌و ڕه‌ش و ئاسته‌نگه‌ى که ئه‌وانى تێ ده‌که‌ون له‌به‌ر رۆشنایى قورئان و فه‌رمووده ڕاسته‌کاندا- که‌تاکه سه‌رچاوه‌ى وه‌رگرتن و هه‌ڵهێنجانى زانیارین
مارو دوو پشکى دۆزه‌خ
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
له‌به‌ر ئه‌وه‌ى خوا په‌نامان بدات دۆزه‌خ لانه‌ى سزاو ناره‌حه‌تى یه جا سزاکانى جۆراو جۆرن که چاو نه‌یبینیون و گوێ نه‌یبیستوون بۆیه بوونى مارى ترسناک تۆقێنه‌ر له دۆزه‌خدا ئاسایى یه. هه‌روه‌کو (ابن عباس) له ته‌فسیرى ئه‌م ئایه‌ته‌دا ده‌فه‌رموێ (الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ)النحل/٨٨ واته ئه‌وانه‌ى بێ باوه‌ڕبوون له ڕێگاى راست لایاندا سه‌ره‌راى سزاکانى خۆیان سزامان بۆ زیاد کردوون ده‌فه‌رموێت ئه‌و سزا زیادکردنه دووپشکى گه‌وره‌ن ئه‌وه‌نده‌ى هێستر ده‌بن. هه‌روه‌ک پێغه‌مبه‌ر صلى الله علیه وسلم له فه‌رموده‌یه‌کدا ده‌فه‌رموێت که (ان فى النار حيات كامثال اعناق البخت, تلسع احاهن اللسعة فيجد حرها سبعين خريفا, وان فى النار عقارب كامثال البغال المولفة تلسع احداهن اللسعة فيجد اربعين سنة)
ئازار و گریانى دۆزه‌خیه‌کان
ئاماده‌کردنى : یوسف رشید
((إنَّ أهل النار ليبكون , حتى لو أجريت السفن في دموعهم ,لجرت, وإنهم ليبكون الدّم –يعني-مكان الدمع)) أخرجه الحاکم وقال ((حديث صحيح الأسناد )) ورافقه الذهبی.
واته :ئه‌هلى دۆزه‌خى ئه‌مه‌نده ده‌گريێن, هه‌تاوه‌کو ئه‌گه‌ر که‌شتى بخه‌یته ڕێ له فرمێسکه‌کانیاندا ئه‌وا ڕێده‌کا وه ئه‌وان خوێن ده‌ڕێژن له چاویانه‌وه‌له جیاتى فرمێسک.
- « first
- ‹ previous
- 1
- 2
- 3