ماڵپەری قورئانی پیرۆز

اماده‌کرنى : دلاوه‌رکوردى.....واته‌: ئیمان بون به‌وه‌ى, که‌ خواى گه‌وره‌ خاوه‌نى هه‌مو سیفه‌تێکى ته‌واوه‌ ودوره‌ له‌ هه‌مو سیفه‌تێکى ناته‌واوى و که‌م کوڕییه‌وه‌, هه‌روه‌ها به‌ ته‌نها ناسینى خوا له‌و ناوانه‌دا, که‌ خۆى پێ ناوناون و له‌و سیفه‌تانه&z

 نووسینی/ سه‌روه‌ر حسن/نووسینگه‌ی ته‌فسیر///خوای گەورە دەفەرموێت: {وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَڕيًّا وَتَسْتَخْڕجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14)} [النحل] واتە: هەر ئەو زاتەیە  كە دەریای بۆ بارهێناون تا گۆشتی تەڕو تازەی لێ‌ بەدەس

نووسـینى : د.صلاح عبدالفتاح الخالد  ...وه‌رگـێرانی : کـاوه‌ هاوراز .....نوسینگه‌ى ته‌فسیر........خودای مه‌زن له‌ قورئاندا چیرۆکی پێشینانی بۆ پێغه‌مبه‌ره‌که‌ی خۆی (ص)  گێڕاوه‌ته‌وه‌، وه‌ک ده‌فه‌رموێت: (كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاء مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْراً )[طه : 99]و

(عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي - صلى الله عليه وسلم - فيما يرويه عن ربه جل وعلا أنه قال : ( وعزتي لا أجمع على عبدي خوفين ولا أجمع له أمنين ، إذا أمنني في الدنيا أخفته يوم القيامة ، وإذا خافني في الدنيا أمنته يوم القيامة ) أخرجه ابن حبان فی صحیحه والبزار فی مسنده والبیهقی فی شعب الإیمان وابن المبارک فی کتاب الزهد وأبو نعیم فی حلیه‌ الأولیاو وصححه الحافڤ ابن حجر فی مختصر زوائد البزار وا

نووسینی: هارون نوح طه.....کتێبخانه‌ى محوی....ابو بکری کوڕی عبدالله ده‌ڵێ: پێاوێک هه‌بوو زۆرده‌چووه‌ لای پاشایه‌کان بۆیه‌ هه‌ڵده‌ستا به‌ ئاماده‌کردن و پێشکه‌ش کردنی پێلاوه‌کانی ئه‌و پاشایه‌ی که‌ له‌ خزمه‌تی بوو، وه‌زۆریش ئه‌و وته‌ی دووباره‌ی ده‌کرده‌وه‌ ده‌یگووت: چاکه

نووسینی /هارون نوح طه‌//كتێبخانه‌ی محوی///عبدالواحدی كوڕی زید دەڵێ: سواری كەشتیێك بوین ئێمەی بردە لای ووشكانیێك لەم وشكانیە پیاوێكمان بینی كە بتی دەپەرست. پێمان ووت: ئەوە كێ دەپەرستی؟ ئاماژەی بۆ بتەكەی كرد. پێم ووت: ئێمە هەندێك دارمان پێیە لەنێو كەشتیەكەمان وەكو هی تۆیە. بەڵام ئەوانە خوا نین وە ناپەرسترێن. ووتی: بۆ ئێوە كێ دەپەرستن؟ ووتمان خوا دەپەرستین. ووتی: خوا كێ یە؟

ئاماده‌كرنی /نه‌جات رواندزی /// باسی چاكه‌ی شه‌وی قه‌در و نیشانه‌كانی شه‌وی قه‌در كه‌ شیخ محمد حسان باسی ده‌كات بۆ بینینی ڤیدیۆكه‌ ئه‌م په‌یجه‌ی خواره‌وه‌ دابگره‌ ///  http://www.youtube.com/watch?v=zGVrQIIxIs8

له‌ فه‌رمووده‌كانی سونه‌نی ابوداودی ئه‌سسه‌جه‌ستانی//وه‌رگێر/ ناصح ابراهیم سازانی/// عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْڕىِّ: أَنَّهُ قِيلَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَتَوَضَّأُ مِنْ بِئْڕ بُضَاعَةَ - وَهِىَ بِئْرٌ يُطْرَحُ فِيهَا الْحِيَضُ وَلَحْمُ الْكِلاَبِ وَالنَّتْنُ؟

نووسینی /هارون نوح طه‌ ///ئیمامی علی كوڕی ابوگالب ی كوڕی عبدالمگلب ی كوڕی هاشمی كوڕی عبدمناف لەهۆزی قرەیشە مەكیە. یەكەم  كەس بووە كە موسڵمان بووە قوتابی ماڵی پێغەمبەرایەتی بووە.

عبداالله کورى موبارک ره‌حمه‌تى خواى لێ بێت ده‌فه‌رموێت : چه‌ند کردوه‌ى بچوک به‌ نیه‌تى چاک گه‌وره‌ و زیاد بووه‌و چه‌ند کرده‌وه‌ى گه‌وره‌ش به‌ نیه‌تى خراپ بچوک بۆته‌وه‌
قال ابن المبارک -کما فی السیر ٨/٤٠٠ - : (( رب عمل صغير تكثره النية، ورب عمل كثير تصغره النية ))

ئاماده‌کردنی : بوتان عمر......ئیمام ئه‌بو داودو ئیبن ماجه‌ گێراویانه‌ته‌وه‌ .....پێغه‌مبه‌رى خوا فه‌رموویه‌تى : خواى په‌روه‌ردگار ده‌فه‌رمووێت : شکۆمه‌ندى و گه‌وره‌ى به‌رگى تایبه‌تى منن ..

نووسینی: هارون نوح طه.....کتێبخانه‌ى محوی  (ابو عثمان ي الفهدي) ڕه‌حمه‌تی خوای لێ بێت ده‌فه‌رمووێ : له‌گه‌ڵ سلمان ی فارسی له‌ ژێر سێبه‌ری دارێک بووین، سلمان دارێکی وشکی هێنا دای له‌ داره‌که‌ و هه‌ژاندی تاکو گه‌ڵای لێ که‌وتنه‌ خوارێ پاشان فه‌رمووی:

کتێبخانه‌ى : محوى...نوسینى : هێمن عبدالعزیز.....و: کاتێک پێغه‌مبه‌رى خودا(صلى الله عليه وسلم) ته‌مه‌نى گه‌یشته‌(6) سال ئامینه‌ى دایکى له‌ (الابواء) له‌ نێوان مه‌ککه‌ و مه‌دینه‌دا وه‌فاتى کرد ، پاشان (عبدالمطلب)ى باپیرى بۆ ماوه‌ى (2) سالآن به‌خێوى کرد ، کاتێ ته‌مه‌نى گه‌یشته‌ (8) سال  ئه

وه‌لام / به‌و ناوه‌ جوان و ئاوڵناوه‌ به‌رزه‌کاندا که‌ له‌ قورئان و سونه‌تدا باسکراوه‌ خواى گه‌وره‌ خۆى به‌ به‌نده‌کانى ده‌ناسێنێ ٠

ئاماده‌کرنى : ادریس انور.......(عن أبي ذر (ر.ض) قال: قال لی رسول الله (ص) : (يا أبا ذر أترى أن كثرة الـمال هو الغنى؟) قلت: نعم یا رسول الله ، قال :(إنما الغِنى غِنى القلب، والفَقْرُ فقر القَلب من كان الغِنى في قلبه فلا يضره مالقي من الدنيا، ومن كان الفقر في قلبه فلا يغنيه ما أكثر له من الدنيا وإنما يضر نفسه شحها ). (رواه ابن حبان)