ماڵپەری قورئانی پیرۆز

نوسینى/ناصح ابراهیم سازانى
مه‌رجه‌کانى نوێژ: ئه‌و واجبانه‌ن که‌ به‌شێک نین له‌ نوێژ, به‌لآم مه‌رجن بۆ دروست بوونى نوێژ, ئه‌گه‌ر یه‌کێکیان نه‌بێت نوێژه‌که‌ دروست نابێت.        
١ـ پێویسته‌ موسڵمان بێت.          
٢ـ عاقڵَ بێت, شێت نه‌بێت.           
٣ـ باڵغ بێت, واته‌: چاک و خراپ لێک جیا کاته‌وه‌.            
٤ـ پاک وخاوێنى, واته‌: پاک وخاوێنى جه‌سته‌و جل و به‌رگ و شوێنى نوێژ کردنه‌که‌.
٥- داپۆشینى عه‌وره‌ت:

نوسینى/د.عائض القرنى
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
پاکى و بێگه‌ردى بۆ خودایه‌ که‌ رۆزى ده‌رى هه‌موو دروستکراوه‌کانه‌ کرمێک له‌ ناو کێڵگه‌دایه‌ رۆزى بۆ ده‌نێرێ. ماسییه‌ک له‌ناو ئاودایه‌ باڵنده‌یه‌ک له‌ هه‌وادایه‌ مێرووله‌کان له‌ تاریکییه‌کاندانه‌, ماره‌کان له‌ نێوان به‌رده‌کاندان هه‌موویان خودا رۆزییان بۆ ده‌نێرێ [ئيبن جوزى] روداويكى سه‌یر ده‌گێرێته‌وه‌ :

نویسنى : ابن القیم
وه‌رگێرانى : غریب قادر
یه‌که‌م : خوێندنه‌وه‌ى قورئان به‌ تێگه‌یشتن وبیرکردنه‌وه‌و لێوردبوونه‌وه‌ له‌ ماناو مه‌به‌سته‌کانى .
دووه‌م : له‌ خوا نزیکبونه‌وه‌ به‌ به‌ سوننه‌ته‌کان دواى جێ به‌جێکردنى فه‌رزه‌کان .
سێیه‌م : یادکردنه‌وه‌ى خواى گه‌وره‌ له‌ هه‌موو بارێک و کاتێک به‌ دڵ و زمان .

ئاماده‌کردنى : ساوێن خگاب                 
هه‌ڵوێستێک که‌ زۆرله‌خه‌ڵکى نایزانن...هه‌موو واده‌زانن که‌ ئه‌بوجه‌هل
باوه‌ڕى به‌پێغه‌مبه‌رى خودا نه‌کردووه‌و به‌درۆى خستۆته‌وه‌، ،به‌لآم حه‌قیقه‌ت شتێکى تره‌ ئه‌وباش ده‌یزانى که‌پێغه‌مبه‌ر(د.خ)ڕاستگۆیه‌...                             
ئه‌مه‌ش هه‌ڵوێسته‌که‌یه‌:  

ئایابیرت له‌ زانایی و دانایی و ده‌سه‌ڵاتى خواى گه‌وره‌و  دروست کراوه‌‌کانى خوا کردووه‌‌ته‌‌وه‌‌ ؟
 ئایا خۆت یان منداڵ وخوشک و برات فیرى قورئان خوێندن کردوه‌ ؟
ئایا قورئان به‌ به‌رده‌وامى ده‌خوێنى بۆ زیاد بونى ئیمان و ئارامى سه‌رو دڵت؟
ئایا چه‌ند له‌ ئایه‌ته‌کانى قورئان تێگه‌یشتوى یان هه‌وڵت داوه‌ بۆ تێگه‌یشتنى ئایه‌ته‌کان؟

ئیمامى زه‌رکه‌شى
(من لم يكن له علم وفهم وتقوى وتدبر،لم يدرك من لذة القران شيئاً)
واتا: هه‌رکه‌سێک زانست و تێگه‌یشتن و له‌خواترسان و بیرکردنه‌وه‌ى له‌ ئایه‌تى قورئان نه‌بێت ، ئه‌وا هیچ خۆشى وتام و چێژ له‌ قورئان وه‌رناگرێت.
ئیمامى ئیبن جه‌ریرى ته‌به‌رى
(إن لأعجب ممن قرأ  القرآن ولم يعلم تأويله كيف يلتذ بقراءته!)
من سه‌رم سوڕماوه‌ له‌و که‌سه‌ى قورئان ده‌خوێنێ و مه‌به‌سته‌که‌ى نازانێ چۆن خۆشى و تام و چێژ له‌ قورئان خوێندنه‌که‌ى وه‌رده‌گرێت.

چرا ئه‌حمه‌د ـ هه‌ولێر
به‌ دڵنیاییه‌وه‌ هاوسه‌رگیری به‌ڵگه‌یه‌کی حاشاهه‌ڵنه‌گره‌ و له‌ جێگای خۆیدایه‌، نه‌ک هه‌ر بیری لێ بکرێته‌وه‌، به‌ڵکو پێویستی به‌ چه‌ندین باس و لێکۆڵینه‌وه‌ هه‌یه‌، تاکو بتوانین کامه‌رانی نێوان خێزان و مه‌به‌ستی سه‌ره‌کی له‌م سوننه‌ته‌ ئیلاهییه‌ به‌ده‌ست بێنین، ئه‌ی ئه‌وه‌ نییه‌ خوای مه‌زن به‌م شێوه‌یه‌ کۆتایی به‌ ئایه‌تی ژماره‌ (21)ی سوره‌تی (رؤم) دێنێت، که‌ ده‌فه‌رموێت "( وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ)".

ئاماده‌کردنى /سانا حمدامین
بێگومان جۆرێک له‌ ئه‌شکه‌نجه‌کانى دۆزه‌خ بریتى یه‌ له‌ کۆت و زنجیر جا کاتێک به‌ ته‌واوى سزا هه‌ست پێ ده‌کرێت گه‌ ده‌ست و پێ کۆت وزنجیر کرابێت و ئه‌و که‌سه‌ى سزا ده‌درێت ناتوانێت هیچ ده‌س بجولێنێت و به‌رگرى یه‌ک له‌ خۆى بکات هه‌رچه‌نده‌ ئازارى بدرێت هیچى له‌ده‌ست نایه‌ت گه‌رچى هه‌ر په‌له‌ قا>ه‌یش بێت له‌به‌ر ئه‌مه‌شه‌ که‌ کۆت و زنجیر له‌ ناو دۆزه‌خدا هه‌یه‌ هه‌روه‌ک خواى گه‌وره‌ ده‌فه‌رموێت [إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِڕ‌ينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرً‌ا]الانسان/٤٠ واته‌ ئێمه‌ چه‌نده‌ها زنجیرى درێ>مان ئاماده‌ کردوه‌ بۆ راکێشانى بێ باوه‌ران و چه‌ند کۆتێک بۆ گه‌ردنیان و پێوه‌ن کردنیان و ئاگرى داخراویش بۆ سزا دانیان و سوتاندنیان

نوسینى/ئه‌ندازیار عوسمان
    پێشه‌وا عه‌لى (خ.ر) ئامۆژگارى بڕواداران ده‌کات که‌وه‌ک هه‌نگ وابن وده‌ڵێت                         ( كونوا فى الناس كالنحلة فى الطير، انه ليس من الطير شىء الا وهو يستَضْعِفُها ولو يَعلمُ الطير مافى اجوافها من البَرَكة لم يفعلوا ذلك بها ، خالطوا الناس بألسنتكم وأجسادكم وزايلُوُهُم بأعمالكم وقلوبكم فإن للمرء ما اكتسب وهو يوم القيامة مع مَنْ أحبَّ) دارمى ٣١٤/ واته‌ : له‌ناو خه‌ڵکى دا وه‌ک هه‌نگ بن له‌ناو باڵنده‌کاندا , به‌ڕاستى هیچ باڵنده‌یه‌ک نیه‌ هه‌نگ نه‌چه‌وسێنێته‌وه‌ ونه‌یخوات, جا ئه‌گه‌ر باڵنده‌کان بیانزانیایه‌ چ به‌ره‌که‌تێک له‌ سکیایه‌تى ئاوایان پێنه‌ده‌کرد !

نووسینی /هارون نوح طه‌

كتێبخانه‌ی محوی

ابن أبی الدنیا ده‌ڵێ: ڕێبوارێک به‌ سواری وولآغه‌که‌ی ده‌ڕۆیشت له‌ ڕێگای نێوان مه‌ککه‌و مه‌دینه‌. به‌ لای گۆڕستانێک تێپه‌ڕی، بینی پیاوێک

نوسینى/ناصح ابراهیم سازانى
 بانگدان بۆ ئاگادار کردنه‌وه‌ى موسڵمانانه‌ به‌ کاتى هاتنى نوێژه‌کان, فه‌رزى کیفایه‌یه‌ واته‌ پێویسته‌ یه‌کێک له‌ موسڵمانان بانگ بدات بۆ ئه‌وه‌ى تاوان له‌ ئه‌ستۆى ئه‌وانى تردا نه‌مێنێت.
  وشه‌کانى بانگ بریتین له‌: (اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ, أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ, أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ, حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ, حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ, اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ, لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ) .
* عه‌بدولآى عه‌مرى کوڕى عاص فه‌رمووى: بیستم له‌ پێغه‌مبه‌رى خوا صلى الله علیه‌ وسلم  فه‌رمووى: کاتێک گوێتان له‌ بانگده‌ر بوو به‌ دوایدا وه‌ک خۆى بیڵێنه‌وه‌, به‌لآم له‌ جیاتى (حي على الصلاة, حي على الفلاح) دا بڵێن: (لا حول ولا قُوَّة إلا باالله), پاشان سلآواتم له‌سه‌ر بده‌ن, چونکه‌ هه‌ر که‌سێک سلآواتێک له‌سه‌ر من بدات خواى گه‌وره‌ ده‌ جار ره‌حمه‌ت ده‌ڕێژێت به‌ سه‌ریدا, داواى (وسيلة)م بۆ بکه‌ن که‌ مه‌نزڵگایه‌که‌ له‌ به‌هه‌شتدا دانراوه‌ بۆ یه‌کێک له‌ به‌نده‌ هه‌ڵبژێردراوه‌کانى خواى گه‌وره‌, هیوادارم که‌ من بم, هه‌ر که‌سێک داواى (وسيلة)م بۆ بکات له‌ قیامه‌تدا شه‌فاعه‌تى بۆ ده‌که‌م

نوسینى/بورهان محمد ئه‌مین
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
له‌ [عطاء]ه‌وه‌ ده‌گێرنه‌وه‌ ده‌ڵێت له‌ مه‌دینه‌ [والهكم اله واحد لا اله الا هو الرحمن الرحيم]هاته‌ خواره‌وه‌ و بێ باوه‌رانى قوره‌یشیش له‌ مه‌ککه‌ وتیان چۆن یه‌ک خوا گوێى له‌و هه‌موو خه‌ڵکه‌ ده‌بێت؟ ئه‌وسا ئایه‌تى [إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ]تا[لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ] دابه‌زى له‌ ابن عباس وه‌ ده‌گێرنه‌وه‌ ده‌ڵێن قوره‌یشى یه‌کان به‌ پێغه‌مبه‌رى خوایان گوت داوابکه‌ له‌ خواى گه‌وره‌ صفامان بۆبکات به‌ ئاڵتون تا به‌رامبه‌ر دو>منه‌کانمان به‌هێزبین خواى گه‌وره‌ش نیگاى نارد و پێى راگه‌یاند که‌وا پێیان ده‌به‌خشێت و صفایان بۆ ده‌کات به‌ ئاڵتون

ئه‌رکان صالح
پێغه‌مبه‌ر(د.خ)چل ساڵه‌ى ته‌مه‌نى ته‌واو کرد،مژده‌ى به‌یان و پێشڕه‌وانى به‌ختیارى ده‌رکه‌وت،کاتێ ژیانه‌وه‌ هات،ئه‌وه‌ش سوننه‌تى خوایه‌،هه‌رکاتێ تاریکى باڵى ڕه‌شى کێشا و به‌دبه‌ختى دنیاى گرته‌وه‌،خواى گه‌وره‌ به‌ختیارى نوێ ده‌کاته‌وه‌.

دڵپاک عومه‌ر رێشاوی
ئه‌م بابه‌ته‌ ده‌بێ زۆر هه‌ڵوێسته‌ی له‌سه‌ر بکه‌ین: بۆچی درۆ ئه‌وه‌نده‌ ئازاری به‌رامبه‌ر ده‌کات؟ بۆچی درۆ ئه‌وه‌نده‌ خاوه‌نه‌که‌ی ریسوا و ناشیرین و له‌به‌رچاوان ده‌خات؟ بۆچی درۆ بۆته‌ خوی زۆر له‌ مرۆڤه‌کان؟ بۆچی که‌سێ درۆ ئه‌کات که‌ ده‌زانێت به‌رامبه‌ره‌که‌ی ده‌زانێ ئه‌و درۆ ده‌کات؟ ئاخۆ درۆ هیچکات کێشه‌ی چاره‌سه‌ر کردووه‌؟ موسوڵمانان.. یا با بڵێم ئه‌وانه‌ی شوێنکه‌وته‌ی ئه‌م دینه‌ پاکه‌ن، بۆچی هه‌قی درۆکردن ده‌ده‌ن به‌ خۆیان؟ بۆچی درۆ ئه‌که‌ن ئه‌و خه‌ڵکه‌؟ درۆ درۆ بۆچی؟!

ژیوار هه‌ڵه‌بجه‌یی / هه‌ڵه‌بجه‌ی شه‌هید
منداڵ ورده‌ورده‌ گه‌شه‌ ده‌کات و پێده‌خاته‌ یه‌که‌م قۆناغی گه‌شه‌کردنی منداڵیه‌وه‌، دنیای خێراتر ده‌بێت و که‌م که‌مه‌ سه‌ربه‌خۆ ده‌بێت و ئاشنا ده‌بێت به‌ که‌سانی ده‌ره‌وه‌ی خێزانه‌که‌ی و په‌یوه‌ست ده‌بێت پێیانه‌وه‌ و، ده‌که‌وێته‌ کردنی پرسیاری جۆراوجۆر له‌ باوک و دایکی.