ئاماری ماڵپەر
بابه‌ت بنیره
گەڕان
ساتێك یادى خوا بكه
ته‌فسیربه‌کوردی به‌ده‌نگ
ته‌فسیری ئاسان دابه‌زێنه
ته‌رازوت زۆر قورس بکه
گه‌وره‌یی خوا له ئاسمان
پاداشتی زۆر وه‌ربگره
قورئان بخوێنه
ماڵپه‌رى هه‌یڤ
قه‌ڵاى موسڵمان
١١٤ سوره‌ت
مه‌وسوعه‌ی حه‌دیس
بۆفێرکردنى منداڵان
گه‌ڕان له نێو قورئان
به‌رنامه‌ی ده‌نگی قورئان
كتێبێك له‌سه‌ر میرات
ته‌قوا له قورئان
کتێبى ڕامان له قورئان
ته‌فسیر به(3)زمان
پێناسه‌ى (30) ناو
به‌رنامه‌ى ئه‌مر به‌چاکه
خوێندنەوەو تەفسیری قورئانی پیرۆز
- بۆ خویندنه‌وه‌ى قورئان و گوێ گرتن له هه‌ر قورئانخوێنێک کلیک لێره بکه
- بۆ گوێ گرتن له قورئان و خوێنه‌وه‌ى وبینینى ته‌فسیره‌که‌ى پێکه‌وه به‌کوردى و زمانه جیهانیه‌کان کلیک لێره بکه
هۆى دابه‌زینى ئایه‌تى (6) سوره البقره(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا)تا (ولهم عذاب عظيم)
نوسینى/بورهان محمد ئه‌مین
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
له (ابن عباس)ه‌وه ده‌گێرنه‌وه ئه‌م ئایه‌ته ده‌رهه‌ق به (عبدالله)ى کورى (ابى)و هاورێکانى دابه‌زیووه, درێژه‌ى ئه‌م باسه‌ش به‌م شێوه‌یه یه: رۆژێکیان (عبدالله) و هاورێکانى هاتنه ده‌ره‌وه گه‌یشتن به چه‌ند هاوه‌ڵێکى پێغه‌مبه‌رى خوداو به په‌نهانى رووى کرده هاورێکانى و وتى ته‌ماشاکه‌ن چۆن ئه‌و نه‌زانه‌تان لێ دوور ده‌خه‌مه‌وه ! ئنجا توند ده‌ستى (ابوبكر)ى گووشى و وتى: سڵاو له سه‌ردارى (بني تميم) و شێخى ئیسلام و هاوه‌ڵى پێغه‌مبه‌ر له ئه‌شکه‌وتداو ئه‌و که‌سه‌ى گیان و ماڵى خۆى به‌خت کرد له پێناوى پێغه‌مبه‌رى خوادا صلى الله علیه وسلم ئنجا توند ده‌ستى عومه‌رى کورى خه‌تتابى گووشى و وتى سڵاو له سه‌ردارى (بنى عدي) کورى (كعب) جیاکه‌ره‌وه‌ى حه‌ق و به‌تاڵ له ئاینى خوادا,
نیشانه‌کانی مونافیقی : نیشانه‌ى پێنچه‌م: ڕیایى کردن له‌عیباده‌تدا:
نوسینى : نه‌وا محمد
ئاماده‌کرنى: ادریس انوه‌ر
خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێ : (يُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِيلاً )[النساء : 142]
واتا: ئه‌وانه ڕیایی و ڕوپامایی بۆ خه‌ڵکى ده‌که‌ن ، زۆر که‌م یادى خوا ده‌که‌ن .
با بزانین ڕیایی کردن چۆنه ؟ ڕیایی کردن ئه‌وه‌یه ،
ته‌فسیرکردنى قوڕئان به قوڕئان
نوسینى/صلاح عبدالفتاح
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
توێژه‌ره‌وانى قورئان له‌سه‌ر ئه‌وه یه‌ک ده‌نگن و له‌وباره‌وه گوتوویانه (ان القران يفسر بعضه بعضا)قورئان هه‌ندێکى هه‌ندێکى روون ده‌کاته‌وه بۆ نموونه خوا له قورئان دا باسى خۆڕاگریى (صبر)چییه؟ ئه‌گه‌ر ته‌ماشاى ئایه‌ته‌کانى قورئان بکه‌ین خوا بۆمان باس ده‌کات و بۆمان ڕوون ده‌کاته‌وه که ده‌بێ له چى و چى دا خۆمان ڕابگرین بۆ وێنه له سوره‌تى (البقرة)دا ده‌فه‌رموێ (وَالصَّابِڕينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ)البقره/١٧٧ واته ئه‌وانه‌ى خۆڕاگرن له‌کاتى نه‌داریى و نه‌خۆشیى و ناخۆشیى و له‌کاتى جه‌نگ و ڕووبه‌ڕوو بوونه‌وه‌دا که‌واته خۆراگریى ته‌نیا شتێک و دووشتان ناگرێته‌وه به‌ڵکو هه‌موو بواره‌کانى دین و ژین ده‌گرێته‌وه هه‌روه‌ها هه‌ر له سوره‌تى (البقرة) دا خوا سبحانه وتعالى ده‌فه‌رموێ (وَبَشِّڕ الصَّابِڕينَ (155) الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ)البقره
نیشانه‌کانى مونافیقی :نیشانه‌ى چواره‌م : ته‌مبه‌ڵى کردن له‌عیباده‌ت:
وه‌ک خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێ:[ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ كُسَالَى][النساء : 142] واته: مونافیقان گه‌ر بۆ نوێژکردن هه‌ستن،به‌سـتى و
ته‌مبه‌ڵیه‌وه هه‌ڵده‌ستن.
جا گه‌ر که‌سێکت بینى بۆ نوێژکردن، یا بۆ ڕیزى پێشه‌وه، یان له‌زیکر
کردن، یان له بانه‌گه‌وازى بۆ ئیسلام یان له کۆڕى خێرو چاکه‌دا ته‌مبه‌ڵى
و سـتى ده‌نواند
ته‌وبه‌کردن چاره‌سه‌ره
نوسینى/د.عائض القرنى
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
کاتێ مرۆڤ دوژمنێکى سه‌ر سه‌ختى له‌سه‌ر زاڵ ده‌بێت هه‌موو ئه‌شکه‌نجه و ئازارێکى پێ ده‌دات, هیچ شتێک به سود نییه بۆ ئه‌و له ته‌وبه‌کردنێکى راست و درووست نه‌بێ نیشانه‌ى به‌خته‌وه‌ریه‌که‌شى ئه‌وه‌یه که ره‌نگ بداته‌وه له بیر و هۆش و تێروانینه‌کانى که‌موکورتییه‌کانى خۆى بۆ دیار ببێ خۆى سه‌رقاڵ بکات به چاککردن و چاکسازى له کرده‌وه‌کانى خۆى. ئا له‌و کاته‌دا خودا کۆمه‌ک و یارمه‌تى و په‌ناده‌رى ده‌بێ خودا یارمه‌تى و سه‌رکه‌وتن و خۆڕاگرتن ده‌کاته به‌ش و قیسمه‌ت به دڵنیاییه‌وه خودا به‌ڵاکه‌ى له‌سه‌ر لاده‌دات.
ئیعجازێك له سوننه‌ته‌وه(كلێنچكه)
ئاماده‌کردنى /نه‌جات رواندزى
وه‌رگیراوه له فیس بووک
ده‌رده‌كه‌وێـت كه ده‌فه‌رموێت: كل ابن أدم يأكله التراب الا عجب الذنب، منه خلق ومنه يركب رواه مسلم ,
خۆڕاگران مژده‌ى پاداشتى گه‌وره‌ى خوایان بۆ هه‌یه
نوسینى/صلاح عبدالفتاح
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
(وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّڕ الصَّابِڕينَ (155) الَّژِینَ إِژَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَه‌ٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِڵیْهِ رَاجِعُونَ (156) أُوڵئِکَ عَڵیْهِمْ صَڵوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَه‌ٌ وَأُوڵئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ)البقره/١٥٥-١٥٧ ئێمه تاقیتان ده‌که‌ینه‌وه‌و دووچارى هه‌ندێ ترس و برسێتى و که‌مى دارایى و مردن و که‌مى به‌روبوومتان ده‌که‌ین تا ده‌رکه‌وێت کێ خۆگر ده‌بێت مژده بده به خۆگران ئه‌وانه‌ى که تووشى به‌ڵایه‌ک ده‌بن
(الغنة): غوننه
ئاماده‌کردنى : کتێبخانه‌ى محوى
((هي صوت يخرج من التجويف الأنفي (الخيشوم) ويصاحب في اللغة العربية حرفي النون والميم مهما كان وضعها ويختلف طول زمنه بإختلاف الحكم ).
واته: (غنة) بریتییه له ده‌نگێک ده‌رده‌چێ له بۆشایی که‌پوو (الخشيوم) (غونة)ش له زمانی عه‌ره‌بی له‌گه‌ل نون و میم ده‌رده‌چێ جا نون و میمه که هه‌رچۆنێک بن وه به‌پێی حوکم درێژی کاتی (غونة) ده‌گوڕێ.
وه‌ک ئه‌م وێنه‌یه
پله‌کانی هێزی (غوننة)
پله‌ی یه‌که‌م:
نیشانه‌کانى مونافیق :نیشانه‌ى سێ یه‌م : به‌جێ نه‌گه‌یاندنى به‌ڵێن(وه‌عد):
نوسینى : نه‌وا محمد
ئاماده‌کردنى : ادریس انوه‌ر
هه‌رکه‌سێک به‌ڵێن به‌براى مسڵمانى بدا و پاشان له‌کاتى خۆیدا به‌جێ
نه‌گه‌یێنێ.
ئه‌و شه‌هید و ده‌وڵه‌مه‌ند و قورئانخوێنه‌ى ئاگرى جه‌هه‌ننه‌میان پێ خۆش ده‌کرێت
وه‌رگێرانى : حکیم ابو بکر
ئه‌بو هوڕه‌یره ڕه‌زاى خواى لێ بێت له‌پێغه‌مبه‌رى خوا (ص) بۆمان ده‌گێڕێته‌وه که ده‌فه‌رموێت :یه‌که‌مین که‌سێک دادگایی ده‌کرێت له ڕۆژى قیامه‌ت پیاوێکه شه‌هید بووه ، ده‌هێنرێت و خواى گه‌وره‌ش نازو نیعمه‌ته‌کانى خۆى پێ ده‌ناسێنێ و ئه‌ویش دانى پێدا ده‌نێت،خواى گه‌وره‌ش پێى ده‌فرموێت : ده‌ى باشه چیت تێدا کردووه؟ ئه‌ویش ده‌ڵێت : جه‌نگاوم له پێناوى تۆدا تا وه‌کو شه‌هید بووم ، خواى گه‌وره‌ش پێى ده‌فرموێت: درۆت کرد، به‌ڵکو بۆ ئه‌وه جه‌نگاویت که پێت بڵێن
ئایا ئێستا دۆزه‌خ دروست کراوه
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
به‌ڵێ زۆربه‌ى هه‌ره زۆرى زانا پێشینه‌کان له‌سه‌ر ئه‌و ڕایه‌ن که ئێستا دۆزه‌خ دروست کراوه‌و هه‌رگیز له‌ناوناچێت, وه خواى گه‌وره پێش دروست کردنى ئاده‌میزاد و جنۆکه دۆزه‌خى دروست کردووه. له راستیدا چه‌نده‌ها ئایه‌تى پیرۆزیش ئاماژه‌یان بۆ ئه‌م ڕاستیه کردووه له فه‌رموده‌یه‌کى به‌نرخیشدا هاتوه که پێغه‌مبه‌رى خوا صلى الله علیه وسلم فه‌رموویه‌تى (والذى نفسى بيده لو رايتم ما رايت لضحكتم قليلا و لبكيتم, قالو ما رايت يارسول الله؟ قال: رايت الجنة والنار) واته : سوێند به‌و که‌سه‌ى گیانى منى به‌ده‌سته ئه‌گه‌ر ئه‌وه‌ى من بینیومه ئێوه‌ش بتان بینیایه ئه‌وا که‌م پێ ده‌که‌نین و زۆر ده‌گریان فه‌رموویان چیت بینیوه ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا ؟ فه‌رمووى به‌هه‌شت و دۆزه‌خم بینیوه که‌واته ئه‌مه به‌ڵگه‌یه له‌سه‌ر ئه‌وه‌ى ئێستا دۆزه‌خ دروست کراوه له فه‌رموده‌یه‌کى تردا هاتوه پێغه‌مبه‌ر صلى الله علیه وسلم فه‌رمویه‌تى (ان احدكم اذا مات عرض عليه مقعده بالغداة والعشي, ان كان من اهل الجنة فمن اهل الجنة, وان كان من اهل النار فمن اهل النار..) واته هه‌ریه‌ک له ئێوه که ده‌مرێت له گۆڕا جێ ى خۆى نیشان ده‌درێت گه‌ر له به‌هه‌شتى بێ ئه‌وه له ئه‌هلى به‌هه‌شته وه‌ئه‌گه‌ر دۆزه‌خى بێت ئه‌وا له‌ئه‌هلى دۆزه‌خه
بیربکه‌ره‌وه سوپاسگوزار به
نوسینى/د.عائض القرنى
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
بیر له نیعمه‌ته‌کانى خوا بکه‌ره‌وه به سه‌رته‌وه, ده‌بینى دایپۆشیویت هه‌ر له‌سه‌ره‌تاوه تا پێت (وان تعدوا نعمت الله لا تحصوها)ته‌ندروستى له لاشه‌دا خواردن و خواردنه‌وه هه‌واى پاک و بێگه‌رد هه‌موو ژیانت به‌ده‌سته و به‌ڵام هه‌ستى پێ ناکه‌ى (واسبغ عليكم نعمه ظهرة وباطنة)دوو چاوت هه‌یه, زمان و دوو لێوت هه‌یه دوو ده‌ست و دوو قاچت هه‌یه (فبأى ءالاء ربكما تكذبان)ئایاڕۆیشتنت له‌سه‌ر دوو پێ به‌لاوه شتێکى ئاساییه؟ ئاساییه به‌لاته‌وه چاوه‌کانت پڕده‌که‌یت له خه‌و؟ ئاساییه که ده‌مت پڕ ده‌که‌ى له خواردن؟ گه‌ر ده‌ته‌وێ قه‌درى ئه‌م نیعمه‌تانه بزانى بێهێنه پێش چاوت وه وا بزانه که گوێچکه‌ت تازه چاکبۆته‌وه له که‌ڕى چاوت تازه چاکبۆته‌وه له کوێرى پێستت تازه چاکبۆته‌وه له گه‌رى, ژیریت تازه چاکبۆته‌وه له شێتى.....
واتاى ئایه‌تى({قَالُوا يَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (115) قَالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (116)} [الأعراف ]
ئه‌ده‌ب و ئاکارى موسڵمان له‌گه‌ڵ خوادا
نوسینى/نه‌وا محمد
ئاماده‌کردنى/سانا حمدامین
دیاره گه‌ر چاکه له‌گه‌ڵ یه‌کێک کرا ئه‌وا رێزو ئه‌ده‌ب به‌رامبه‌ر به چاکه‌کاره‌که ده‌نوێنرێ پێویستیشه رێزو ئه‌ده‌بى به‌رانبه‌ر بنوێندرێ له هه‌موو که‌سیش شایسته‌ترو پێویست تر که رێزو ئه‌ده‌بى به‌رانبه‌ر بنوێندرێ خواى به‌خشنده‌یه که چاکه‌و به‌خششه‌کانى نایه‌ته ژماردن (وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ)النحل ئه‌گه‌ر هه‌رچى چاکه‌ى خودایه بژمێرن, له ژماردن دوایى نایه. ئه‌ده‌ب و ئاکارى به‌رزنواندن به‌رانبه‌ر به خواى به‌خشش کار به‌م شێوه‌یه.
١- به‌ندایه‌تى کردنى و په‌رستنى:
ئه‌مه‌ش به‌وه دێته‌دى که به ته‌واوى ملکه‌چى فه‌رمانه‌کانى بیت و به گه‌وره‌ى دابنێ له هه‌موو کارێکدا. دیاره په‌رستنیش ته‌نها له نوێژو رۆژوو و حه‌ج و زه‌کات کورت هه‌ڵنه‌هاتوه به‌ڵکو مانا فراوانه‌که‌ى په‌رستن ئه‌وه‌یه.که مرۆڤى موسڵمان هه‌ر کارێک ئه‌نجام ده‌دات, له کارى رۆژانه‌ى له‌گه‌ڵ ماڵ و منداڵى, له‌گه‌ڵ هاورێکانى, له کرین و فرۆشتنى و له کارى فه‌رمانبه‌ریى و مامۆستایه‌تى مه‌به‌ستى پێ ره‌زامه‌ندى خوا بێت و به پێى به‌رنامه‌و مه‌نهه‌جى شه‌ریعه‌تى خوا بێت.
( يو م المأب )
مه‌لا دلشاد باڵه‌کى
واتا ڕۆژى گه‌ڕانه‌وه بۆلاى خواى گه‌وره که زۆر له زانایان فه‌رمویانه مه‌به‌ست لێى به‌هه‌شته .
{زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيڕ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآَبِ} (14) آل عمران
واتا:ئاره‌زووی ئافره‌ت و بوونی نه‌وه‌ی نێرینه و خاوه‌نێتی ئاڵتون و زێڕو زیووی زۆرو
- « first
- ‹ previous
- …
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- …
- بەرەوپێش ›
- دوواهەمین »